بررسی مولفه های کالبدی اثرگذار در طراحی خانه فرهنگ و هنر در شهر تبریز با رویکرد زمینه گرایی

هدف از پژوهش حاضر طراحی فضایی در راستای تعالی فرهنگ و هنر شهر تبریز و آشنایی و کاربست مولفه های زمینه گرایی در بستر آثار معماری می باشد. در این پژوهش از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای ۱۲ شاخصه زمینه گرایی آنالیز و انتخاب گردید که به صورت مقایسات زوجی و با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP) نسبت به یکدیگر مورد ارزیابی قرار گرفت تا میزان ارزش و اثرگذاری هر یک مشخص شود. طراحی خانه فرهنگ و هنر با استفاده از رویکرد زمینه گرایی رابطه معماری و زمینه را در راستای تلفیق هنر و ادبیات در شهرسازی مدرن در بافت کهن به تصویر می کشد طراحی چنین مجموعه ای در شهر تبریز جهت تعالی فرهنگ و هنر اصیل باعث ایجاد فضایی مناسب برای آشنایی با انواع هنر و ادبیات شهر تبریز و همچنین ایجاد فضایی برای گردآوری آثار هنرمندان ، ادیبان و همچنین تعاملات اجتماعی و فرهنگی و فضایی برای گفتمان خواهد شد. یافته های تحقیق نشان داد شاخصه های همچون ابعاد مقیاس و تناسبات بنا، سنت ها و ارزش های تاریخی ، شرایط طبیعی ، ترکیب احجام و فرم بناها، نیازهای انسانی ، شکل و هندسه بنا از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در مقابل آن مواردی همچون الگوهای رفتاری، رنگ و مصالح ، دسترسی و روابط فضایی ، شرایط جغرافیایی ، دید و چشم انداز بنا و جهت گیری بنا در شاخصه های کم اهمیت قرار گرفته اند که در آخر نتایج حاصل از این تحقیق در تدوین مبانی نظری طراحی خانه فرهنگ و هنر در شهر تبریز بکار گرفته شده است .

کلیدواژه ها:

خانه فرهنگ ، زمینه گرایی ، فرهنگ ، هنر.