تحلیل بر مزایای استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله حمل و نقل عمومی با هدف توسعه پایدار

مطالعه حاضر با هدف بررسی مزایای استفاده از دوچرخه عمومی به عناون وسیله حمل و نقل عمومی با هدف توسعه پایدار انجام گرفت. پژوهش حاضر کاربردی از نوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی و به صورت میدانی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه شهروندان مرد ثبت نام کننده در سامانه دوچرخه عمومی شهر شیراز در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۳ بود که به صورت مستمر از دوچرخه های عمومی- اشتراکی استفاده می کردند به تعداد ۳۱۰ نفر در نظر گرفته شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان به تعداد ۱۷۰ نفر محاسبه گردید. به منظور سنجش مزایای استفاده کاربران از دوچرخه های عمومی از پرسشنامه ای شامل ۲۴ سوال که در ۵ مولفه مزیت زیست محیطی، مزیت مالی، مزیت مکانی، مزیت سلامتی، مزیت اجتماعی و مزیت انگیزشی استفاده شد که این ابزار برگرفته از پژوهش هوانگ (۱۹۹۸) و لیم (۲۰۰۶) بوده است. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که مزایای استفاده از دوچرخه عمومی بر مبنای بیشترین میزان تاثیر عبارت اند از: مزیت انگیزشی، مزیت سلامتی، مزیت محیط زیستی، مزیت اجتماعی، مزیت مالی و مزیت مکانی. این نتایج می تواند استراتژی توسعه ورزش و سلامتی با تمرکز بر استفاده از دوچرخه و بوسیله اتخاذ راهبردهای مرتبط به مزایایی مورد بررسی همچون توجه به استقرار مناسب فواصل ایستگاه ها، تعداد مناسب ایستگاه ها، ارزش خوب در برابر قیمت پرداختی و فرایند تولید دوستانه با محیط زیست و غیره به سمت فرهنگ سازی و تغییر رفتار نسبت به استفاده بیشتر از دوچرخه و در نهایت به توسعه پایدار شهری کمک کرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، دوچرخه عمومی ، سلامت و تندرستی ، مزایای دوچرخه