تاثیر کاربرد هیومیک اسید غنیشده با نیتروژن (NHA) بر ویژگیهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک ذرت (سینگل کراس ۷۰۴)
محل انتشار: نشریه دانش خاک و گیاه، دوره: 34، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 91
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SPS-34-1_006
تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1403
چکیده مقاله:
هیومیک اسیدهای غنیشده با نیتروژن (NHA) بهعنوان کود نیتروژن و محرک رشد گیاه مورد استفاده قرار گرفته اند. در پژوهش حاضر، NHA از واکنش نیتریک اسید با هیومیک اسید (HA) استخراجشده از لئوناردیت تهیه شد و درصد نیتروژن آن به روش آنالیز CHNS تعیین گردید. سپس، یک آزمایش گلخانهای با کشت ذرت در قالب طرح کاملا تصادفی با ۱۶ تیمار شامل شاهد (بدون مصرف اوره،HA و NHA) و اوره (U)، هیومیک اسید (HA)،اوره-هیومیک اسید (UHA)، هیومیک اسید غنی شده با نیتروژن (NHA) و اوره-هیومیک اسید غنی شده با نیتروژن (UNHA) هر کدام در سه سطح و در سه تکرار انجام شد. سطوح تیمارها بر مبنای ربع ( mg N kg-۱۵۰)، نصف ( mg N kg-۱۱۰۰) و برابر نیاز کودی ذرت ( mg N kg-۱۲۰۰) تعیین شدند و در تیمارهای مخلوط، سهم برابری از نیتروژن برای اوره، HA و یا NHA در نظر گرفته شد. نتایج حاکی از کارایی مطلقا زیادتر NHA نسبت HA و نیز کارایی قدری زیادتر UNHA نسبت به اوره در ارتقای اغلب ویژگی های مورفولوژیک ذرت بود. همچنین، بهطور متوسط، شاخص کلروفیل برگ و غلظتهای نیتروژن، نیترات و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز شاخساره در تیمارهایNHA بهترتیب ۱۱.۵، ۱۷.۰، ۳۵.۲ و ۲۹.۴ درصد بیش تر از تیمارهایHA بود. با این حال، تیمارهای UNHA و اوره در اغلب صفات فیزیولوژیک نتایج تقریبا مشابهی را نشان دادند. بیش ترین غلظت نیتروژن و نیترات در گیاه متعلق به تیمار U۳ بود، اما بالاترین میزان آبشویی نیترات نیز در همین تیمار مشاهده شد که با کاربرد تیمار U۳NHA۳ حدود ۴۸.۷ درصد کاهش یافت. با توجه به یافتهها، UNHA میتواند به عنوان کود نیتروژن مطرح شود که نیاز به پژوهش های بیش تری دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منصور میرزایی ورویی
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
شاهین اوستان
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
عادل ریحانی تبار
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
نصرت اله نجفی
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
