تحلیل تاثیر پارامترهای فیزیکی کاربری های زمین بر پراکنش آلودگی هوا: مطالعه موردی منطقه صنعتی فولاد سیرجان

آلودگی هوا در مناطق صنعتی به عنوان یکی از معضلات مهم زیست محیطی شناخته می شود و کاربری زمین و ویژگی های فیزیکی آن نقشی کلیدی در پراکنش آلاینده ها ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پارامترهای فیزیکی کاربری زمین مانند آلبیدو، زبری سطح و رطوبت سطحی بر پراکنش آلاینده های هوا در منطقه صنعتی سیرجان انجام شده است. برای مدل سازی پراکنش آلاینده ها از مدل معتبر AERMOD استفاده شده که داده های هواشناسی پنج ساله و اطلاعات مربوط به پارامترهای فیزیکی زمین به عنوان ورودی در این مدل لحاظ گردید. نتایج نشان داد که آلبیدو و زبری سطح تاثیر قابل توجهی بر نحوه پراکنش آلاینده هایی همچون NOx، CO و PM_۱۰ دارند. مناطقی با آلبیدوی پایین (مانند مناطق بایر و صنعتی) به دلیل جذب بیشتر انرژی خورشیدی و ایجاد جریان های هوایی، پراکنش بیشتری از آلاینده ها را نشان دادند درحالی که مناطق با زبری سطح بالاتر (نواحی با پوشش گیاهی) به دلیل کاهش سرعت باد، تجمع آلاینده ها را افزایش دادند. همچنین میزان غلظت آلاینده ها در منطقه موردمطالعه در محدوده استانداردهای زیست محیطی بود. این پژوهش نشان داد که پارامترهای فیزیکی کاربری زمین می توانند به طور موثری بر پراکنش آلاینده ها تاثیر بگذارند و به عنوان ابزاری مفید در مدیریت محیط زیست و کاهش آلودگی هوا مورد استفاده قرار گیرند. در نهایت پیشنهاد می شود در طراحی و توسعه مناطق صنعتی به این پارامترها توجه بیشتری شود تا کیفیت هوا بهبود یابد و اثرات منفی آلاینده ها کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

پارامترهای فیزیکی زمین ، آلبیدو ، زبری سطح ، پراکنش آلاینده ها ، مدلسازی AERMOD