اثر وجود لایه ی غیر متراکم و اشباع در پی بر تغییرمکان های رخ داده در بدنه سدهای خاکی

روانگرایی یکی از مهمترین پدیده های ژئوتکنیکی است که باعث وارد شدن خسارات به سدها در حین زلزله می شود. این پدیده معمولاً در خاک های ماسه ای سست و اشباع رخ می دهد. هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیرات وجود لایه ایی خاک غیر متراکم واشباع )لایه با پتانسیل روانگرایی( در پی، بر تغییرمکان های رخ داده در بدنه سد های خاکی در هنگام وقوع زلزله می باشد. بدین منظور یک سد خاکی غیرهمگن بر روی پی ایی قرار داده شد که دارای لایه ایی خاک غیر متراکم بود. در چندین آنالیز عمق این لایه در فنداسیون تغییر داده شد. مدل ها تحت شتاب ورودی مشابه تحلیل شدند. آنالیزها با استفاده از نرم افزار QUAKE/W انجام شد که از قابلیت های ویژه این برنامه امکان نمایش نواحی روانگرا شده است. با توجه به نتایج مشخص شد در شرایط لرزه ایی با افزایش ارتفاع در ناحیه هسته، تغییرمکان افقی و نشست)تغییرمکان قائم( افزایش می یابد. همچنین با مقایسه مقادیر جابجایی ها در تاج مدل های مختلف ملاحظه گردید که وجود لایه غیرمتراکم در پی، ماکزیمم جابجایی افقی و قائم را به ترتیب حداقل 7.1 و 3 برابر افزایش می دهد

کلیدواژه ها:

زلزله ، آنالیز سدخاکی ، پی غیرمتراکم ، تغییرمکان قائم ، روانگرایی