از اضطراب اجتماعی مادران تا فرزندان (یک مطالعه مروری نظام مند

این پژوهش رابطه بین اضطراب اجتماعی مادران و تاثیر آن بر کیفیت والدگری و رشد اجتماعی فرزندان را بررسی می کند. اضطراب اجتماعی یکی از اختلالات شایع اضطرابی است که می تواند سبک های والدگری را به طور غیرمستقیم تحت تاثیر قرار دهد و باعث افزایش اضطراب اجتماعی در فرزندان شود. این اختلال نه تنها رفتار مادران در تعامل با فرزندانشان را متاثر می کند، بلکه رشد اجتماعی و عاطفی فرزندان به ویژه در نوجوانی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. روش تحقیق مرور نظام مند بوده و تحلیل مطالعات در بازه ده سال اخیر از پایگاه های علمی مانند PubMed و Web of Science انجام شده است. از ۱۰۲ مقاله اولیه، تعداد ۱۸ مقاله مرتبط با اضطراب اجتماعی مادران و رفتارهای والدگری و اثرات آن بر رشد فرزندان برای تحلیل انتخاب شد و داده های کمی با نرم افزار Comprehensive Meta-Analysis (CMA) تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که مادران مبتلا به اضطراب اجتماعی بیشتر رفتارهای مستبدانه و کنترل گرانه نشان می دهند که می تواند اضطراب اجتماعی فرزندانشان را افزایش دهد. این رفتارهای کنترل گرانه به ویژه در نوجوانی، که حساسیت به روابط اجتماعی بیشتر است، باعث تشدید ناامنی و اضطراب می شود. همچنین، مادرانی که از شیوه های مقتدرانه و حمایت گرانه استفاده می کنند و تعاملات عاطفی مثبتی دارند، نقش مهمی در کاهش اضطراب اجتماعی فرزندان ایفا می کنند. یافته ها نشان دهنده اهمیت مداخلات درمانی برای مادران مضطرب است، چراکه آموزش فرزندپروری مثبت و تغییرات رفتاری می تواند بهبود کیفیت زندگی فرزندان و کاهش اضطراب اجتماعی آن ها را به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، مادران ، فرزندان ، مروری