ارزیابی داده های هواشناسی و تصاویر ماهواره ای در شناسایی پدیده گردوغبار مناطق بیابانی (مطالعه موردی: استان کرمان)

توفان گردوغبار به یک معضل جدی در ایران تبدیل شده است و روزبه روز بر دامنه این معضل افزوده می­شود. به منظور ارزیابی داده­های هواشناسی و تصاویر ماهواره­ای در آشکارسازی بررسی وضعیت رخداد پدیده گردوغبار در استان کرمان، داده های ایستگاه های سیزده ایستگاه سینوپتیک استان برای یک دوره ۲۰ ساله از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۹ هجری شمسی مختلف از سازمان هواشناسی کشور (IRIMO) دریافت شد و تصاویر سنجنده مودیس (MODIS) مورداستفاده قرار گرفت. به منظور آشکارسازی گردوغبار کدهای ۰۶، ۰۷ و الگوریتم­های Ackerman، TDI، TIIDI، Roskovensky and Liou,NDDI و Miller استفاده شد. نتایج نشان داد ایستگاه سیرجان بیشترین وقوع گردوغبار با منشا محلی و منطقه ای را دارد و گلباف کمترین وقوع رخداد را دارد. ایستگاه بم بیشترین فراوانی سالانه را داراست و کمترین وقوع، شهر بابک با ۲ روز گردوغباری است. از میان الگوریتم های موردبررسی الگوریتم­های TIIDI و  TDIدارای عملکرد مناسب­تری در میان سایر الگوریتم­ها است. درمجموع بررسی داده­های فراوانی سالانه دارای دید افقی ۱۰۰۰ متر و کمتر بیانگر روند افزایشی وقوع طوفان های گردوغبار از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۰ است و بعدازآن تا سال ۱۳۹۹ روند کاهشی را طی کرده است.

کلیدواژه ها:

طوفان های گرد و غبار ، داده های MODIS ، کدهای هواشناسی ، الگوریتم های شناسایی ، گرد و غبار استان کرمان