بررسی صفات کمی در ترکیب های کشت مخلوط خیار و لوبیا با استفاده از تجزیه گرافیکی

کشت مخلوط به عنوان روشی رایج در کشاورزی پایدار علاوه بر افزایش عملکرد صفات در مقایسه با کشت خالص، سبب افزایش تنوع زیستی در اکوسیستم های کشاورزی می شود. در راستای بررسی عملکرد کشت مخلوط لوبیا (Phaseolus vulgaris. L.) و خیار(Cucumis sativus.L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه ورامین انجام شد. کشت مخلوط لوبیا رقم کبری و خیار گلخانه ای رقم Viola به عنوان مناسب ترین کشت از نظر کلیه صفات انتخاب شد. همبستگی بین صفت وزن تر میوه با صفات وزن خشک میوه و طول غلاف، و صفت تعداد میوه در بوته با صفات طول غلاف و ارتفاع بوته مثبت و معنی دار بود. نمای چندوجهی رسم شده بر روی داده های حاصل از آزمایش نیز کشت های مخلوط لوبیا رقم کبری و خیار گلخانه ای رقم Viola، لوبیا رقم کبری و خیار گلخانه ای رقم CUB-۹۰۴۲ و لوبیا رقم کبری و خیار گلخانه ای رقم Nagin را به عنوان کشت های مخلوط مناسب انتخاب نمود. در رتبه بندی کشت مخلوط براساس صفات، کشت مخلوط لوبیا رقم کبری و خیار گلخانه ای رقم Viola به عنوان مطلوب ترین کشت شناسایی شد. براساس گروه بندی کشت های مخلوط لوبیا و خیار از نظر کلیه صفات مورد مطالعه نیز، کشت هادر چهار گروه قرار گرفتند. در خصوص نسبت برابری زمین (LER) کشت مخلوط لوبیا رقم کبری و خیار گلخانه ای رقم FC-۲۷ با ۲۵ درصد افزایش، سودمندی بیشتری نسبت به کشت خالص داشت. براساس نتایج این پژوهش می توان کشت های کبری×Viola، کبری×FC-۲۱، کبری×Nagin و کبری×CUB-۹۰۴۲ را به عنوان کشت های با بهره وری بالا انتخاب نمود.

کلیدواژه ها:

نسبت برابری زمین ، وزن تر ، وزن خشک ، همبستگی