تاثیر علف کش های مختلف بر مدیریت علف های هرز و عملکرد غده سیب زمینی (Solanum tuberosum L)
محل انتشار: دوفصلنامه علوم سبزی ها، دوره: 8، شماره: 2
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 86
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IUVS-8-2_008
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1403
چکیده مقاله:
به منظور بررسی کارایی چند علف کش در کنترل علف های هرز مزارع سیب زمینی، آزمایشی به صورت طرح بلوکNهای کامل تصادفی با ۸ تیمار و ۴ تکرار در سال ۱۳۹۲ در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مغان واقع در شهر پارس آباد اجرا شد. تیمارهای علف کش شامل پندی متالین (پرول) با غلظت های ۲/۵، ۳ و ۳/۵ لیتر در هکتار پس از کاشت سیب زمینی، متری بوزین (سنکور) ۷۵۰ گرم در هکتار پس از کاشت سیب زمینی و قبل از رویش علف هرز تا مرحله ۴ برگی علف هرز، ریم سولفورون (ریما) ۱۰۰ گرم از ماده تجاری در مرحله ۵-۳ برگی علف های هرز، پاراکوات (گراماکسون) ۳ لیتر از ماده تجاری درهکتار پس از کاشت سیب زمینی و حداکثر۷۰ درصد قبل از سبز شدن سیب زمینی، سولفوسولفورون (آپیروس) ۳۰ گرم از ماده تجاری در مرحله ۵-۳ برگی علف های هرز و تیمار شاهد (وجین دستی) بود. نتایج نشان داد بیشترین درصد کاهش زیست توده علف های هرز از تیمارهای سولفوسولفورون ۳۰ گرم در هکتار و پاراکوات ۳ لیتر در هکتار و کمترین درصد کاهش زیست توده در تیمارهای ریم سولفورون ۱۰۰ گرم در هکتار، پندی متالین ۲/۵ و ۳ لیتر در هکتار و متری بوزین ۷۵۰ گرم در هکتار به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که بعد از تیمار وجین دستی، کاربرد سولفوسولفورون ۳۰ گرم در هکتار و پندی متالین ۳/۵ لیتر در هکتار عملکرد کل غده سیب زمینی را به ترتیب ۸۹/۳۴ و ۸۴/۶۹ درصد افزایش داد. براساس نتایج این آزمایش،کاربرد سولفوسولفورون ۳۰ گرم در هکتار به صورت پس رویشی در مرحله ۵-۳ برگی علف های هرز و پندی متالین ۳/۵ لیتر ماده تجاری در هکتار به صورت پیش رویشی برای کنترل علف های هرز سیب زمینی توصیه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرویز شریفی زیوه
استادیار، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مغان، ایران
قربان دیده باز مغانلو
دکتری علوم علف های هرز، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مغان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
