راهکارهای بومی نگهداشت انرژی در خانه های فلات مرکزی ایران با بهره گیری از رویکرد های نوین جهانی

بحران جهانی انرژی، محدودیت سوخت های فسیلی، افزایش گازهای گلخانه ای و گرمای جهانی موجب شده است که استفاده ازانرژی های تجدیدپذیر نه تنها در نیروگاه های بزرگ برای مصارف عمومی، بلکه در خانه ها برای استفاده شخصی نیز رواج یابد.اگرچه کشور ما دارای منابع انرژی فسیلی و زیرزمینی قابل توجهی است ، اما این منابع همیشگی نیستند . ازسوی دیگر سیستمهای مکانیکی تهویه، گذشته از هزینه بالای تجهیز و نگهداری ، باعث آلودگی محیط زیست می شوند. لذا استفاده از منابع انرژیپاک و تجدیدپذیر،مانند انرژی باد،خورشید،آب و.... از جمله تدابیری است که باید در طراحی ساختمان ها در نظر گرفته شود. ایندر حالیست که معماری گذشته کشور ما ، پر است از بناهایی که در شرایط اقلیمی مختلف و با روشهای بومی ساخته شده و بدوناستفاده از ابزارها و امکانات پیشرفته امروزی توانسته اند با شرایط محیطی سازگاری یابند . بهره گیری از تمهیداتی که در این بناهابه کار گرفته شده ، می تواند راهکار مفیدی در جهت نیل به معماری پایدار باشد. اما استفاده از تجربیات گذشته ، به معنای تقلیدو تکرار آنها با همان شکل و مصالح نیست ،بلکه باید الگو و فرآیند طراحی اقلیمی در هر منطقه بررسی و با استفاده از دانش وامکانات موجود ، به روز شود.در این مقاله در قالب پژوهشی تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعات موردی ساختمانهایمسکونی، روش های گرمایشی و سرمایشی بومی در فلات مرکزی ایران بررسی و دسته بندی شده و برای هریک از آنها جایگزینیدر معماری معاصر کشور و به طور خاص در خانه ایرانی معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

خانه ایرانی ، سیستم های سرمایشی و گرمایشی ، معماری سنتی ، معماری نوین ، نگهداشت انرژی