مقایسه پراکنش فضایی کرم میوه گوجه فرنگی،Helicoverpa armigera ، با روش های زمین آمار و شبکه فازی-عصبی

با وجود روش های آماری قوی و پیدایش شبکه های فازی- عصبی، مدل های پیش­بینی کننده پراکنش موجودات به ‎سرعت در علم اکولوژی توسعه پیدا کرده است. با توجه به دشواری نمونه­ برداری، معمولا در این گونه مطالعات تعداد نمونه کافی وجود ندارد. لذا در این پژوهش به مقایسه روش زمین آمار و شبکه ­ی فازی-عصبی جهت تخمین پراکندگی کرم میوه گوجه فرنگی، Helicoverpa armigera (Hubner)(Lep., Noctuidae)، در مزرعه گوجه ­فرنگی شهر کرمانشاه پرداخته شد. بدین منظور، مختصات طول و عرض جغرافیایی نقاط نمونه ­برداری در سطح مزرعه مشخص و به ‎عنوان ورودی های هر دو روش تعریف شد. خروجی هر روش نیز، تعداد این آفت در آن نقاط بود. در بخش زمین آمار، از روش کریجینگ معمولی و در بخش شبکه فازی-عصبی مصنوعی، از تابع فعال سازی سیگموئیدی استفاده شد. مقایسه نتایج زمین آمار و شبکه فازی – عصبی، بیانگر توانایی بالای شبکه فازی - عصبی در مقایسه با روش زمین آمار بود، به ‎طوری که ضریب تبیین برای شبکه فازی - عصبی و زمین آمار به ‎ترتیب ۹/۰ و ۶/۰ به ‎دست آمد. در مجموع می­توان نتیجه گرفت که روش شبکه فازی- عصبی با تلفیق دو عامل طول و عرض جغرافیایی و تراکم جمعیت آفت، قادر به پیش­بینی تراکم کرم میوه گوجه فرنگی با دقت بسیار مناسب است.

کلیدواژه ها:

شبکه فازی- عصبی (ANFIS) ، کریجینگ ، Helicoverpa armigera