تحلیل و بررسی معماری همساز با اقلیم شهر بروجرد بر مبنای مدلهای گیونی، الگیی و شاخص دمای مؤثر

هدف این پژوهش بررسی معماری همساز با اقلیم شهر بروجرد بر مبنای مدل های الگیی، جدول بیوکیلیماتیک ساختمانی گیونی و شاخص مؤثر است. بحران انرژی و ضرورت صرفه جویی در مصرف آن لزوم تجدید نظر در نحوه ساخت و ساز را به یکی از ارکان اصلی برنامه ریزی و طراحی کشور تبدیل نموده است. بحران انرژی، آلودگی محیط زیست، پدیده گرم شدن کره زمین و جزیره گرمایی شهرهای بزرگ از مسائل بزرگ قرن حاضر در سراسر دنیا محسوب می شود. طبق بررسی های انجام شده سهم بخش ساختمان اعم از مسکونی، تجاری و صنعتی در این فرایند بسیار زیاد می شود. از طرفی با توجه به هویت معماری، نیاز به شرایط آسایشی، بخشی از زندگی روزمره ساکنین فضاها به شمار می رود. بررسی وضعیت آسایش در ماههای مختلف سال و همچنین تعیین وضعیت آسایش در شب و روز توسط روشهای دمای مؤثر، الگیی، گیونی و جدول بیوکلیماتیک شاخص اقلیمی انجام می شود. در این پژوهش نوع معماری همساز برای آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل های مشخص و با استفاده از ایستگاه هواشناسی سینوپتیک لرستان سال های (1951-2005) مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این زمینه پژوهش های گسترده ای در مورد اقلیم های شهرهای مختلف صورت گرفته است. روش تحقیق به صورت تحلیلی- توصیفی با ابزار مطالعات کتابخانه ای اطلاعات و اسناد جمع آوری شده از اداره هواشناسی استان لرستان می باشد. با بررسی موضوع معماری همساز با اقلیم سعی شده است تا با تعیین استقرار ساختمانها و تعیین عمق سایبان منطقه آسایش و جداول بیوکلیماتیک ساختمان و ... الگو و چارچوب مناسبی از نظر ساخت و ساز سکونتگاهها ارائه شود. نتایج پژوهش در جداول ارائه شده است.