طراحی ساختمان های هوشمند آینده از دیدگاه مدیریت انرژی

با شروع قرن 12 میلادی توسعه محیط های هوشمند به منظور کنترل مصرف انرژی سرعت گرفته و استفاده ازسیستم های هوشمند در تولید، توزیع و مصرف انرژی منجر به خلق مفهومی جدید تحت عنوان شبکه هایهوشمند انرژی شده است. هوشمند سازی ساختمان ها به عنوان مصرف کنندگان اصلی انرژی خصوصاٌ در جوامعشهری، یکی از مهم ترین گامها در راستای هوشمند سازی شبکه های انرژی محسوب می گردد. ساختمان هایهوشمند فارق از راهکارهای سنتی کنترل انرژی مصرفی مانند عایق کاری حرارتی، مصرف انرژی ساختمان رابدون دخالت ساکنین و از طریق سیستم های مدیریت هوشمند، کنترل نموده و تا حد ممکن به میزان بهینهنزدیک می کنند. کنترل مصرف انرژی با استفاده از سیستم های روشنایی، گرمایشی و سرمایشی کنترل پذیر وسیستم های اندازه گیری هوشمند امکان پذیر خواهد بود. از سوی دیگر تمام یا بخشی از انرژی مصرفی درساختمان های هوشمند آینده باید توسط منابع تجدید پذیر تأمین گردد. این امر علاوه بر آثار زیست محیطی،منجر به کاهش پیک تقاضا برای انرژی الکتریکی و بی نیازی از توسعه نیروگاه های بزرگ با سوخت فسیلی میگردد. در این مقاله به راهکارهای طراحی ساختمان های هوشمند از دیدگاه بهینه سازی مصرف انرژی و استفاده ازانرژی های تجدید پذیر پرداخته شده است. علاوه بر آن روند کنونی حرکت به سمت بهینه سازی مصرف انرژی دربخش ساختمان و موانع موجود در این راه در کشور ایران و شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته و پیشنهاداتی درخصوص سرعت بخشیدن به این روند مطرح شده است.