بررسی عوامل تسهیل کننده و بازدارنده در اجرای یادگیری فعال در دوره ابتدایی

آموزش و پرورش، به عنوان رکن اساسی توسعه پایدار، همواره نقشی بی بدیل در شکل دهی به آینده جوامع داشته است. در این میان، روش های آموزشی به کار گرفته شده در مدارس ابتدایی، تاثیری بنیادین بر فرایند یادگیری و پرورش مهارت های اساسی کودکان دارند. یکی از رویکردهای نوین در این حوزه، یادگیری فعال است که با تاکید بر مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری، تلاش می کند تا تجربه ای عمیق تر و معنادارتر از یادگیری را ایجاد کند. یادگیری فعال از طریق بهره گیری از فعالیت های تعاملی، حل مسئله، کار گروهی و مشارکت در فرایندهای تصمیم گیری، زمینه ساز رشد خلاقیت، تفکر انتقادی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان است. بااین حال، اجرای این رویکرد نوین در نظام آموزشی ابتدایی با موانع و چالش هایی روبه رو است. محدودیت منابع، عدم آمادگی آموزگاران، ساختارهای سنتی آموزشی و عدم آگاهی کافی والدین از اهمیت این روش ها ازجمله عوامل بازدارنده ای هستند که اجرای موفق یادگیری فعال را تحت تاثیر قرار می دهند. در مقابل، عواملی همچون حمایت مدیران مدارس، برنامه ریزی آموزشی مناسب، ایجاد زیرساخت های لازم و آموزش حرفه ای آموزگاران می توانند به عنوان عوامل تسهیل کننده در این مسیر عمل کنند. هدف این پژوهش، بررسی جامع عوامل تسهیل کننده و بازدارنده در اجرای یادگیری فعال در دوره ابتدایی است تا از طریق تحلیل این عوامل، راهکارهای کاربردی برای ارتقای کیفیت آموزش در این دوره ارائه شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، مدارس ابتدایی ، عوامل تسهیل کننده ، عوامل بازدارنده ، روش های نوین آموزشی