برنامه ریزی راهبردی گردشگری کشاورزی در پهنه جغرافیایی غرب استان مازندران

فعالیت های گردشگری کشاورزی به عنوان فعالیت مکمل کشاورزی یکی از راهکارهای توسعه و احیای کشاورزی مناطق مختلف کشور محسوب می شوند. نواحی روستایی غرب استان مازندران با توجه به موقعیت مناسب جغرافیایی، دسترسی مناسب(نزدیکی به پایتخت)، برخورداری از امکانات و زیرساخت های گردشگری پیوسته مورد توجه گردشگران است مهم ترین پیامد رشد گردشگری به خصوص گردشگری خانه های دوم در این منطقه تغییرات گسترده کاربری اراضی است. هدف پژوهش حاضر تدوین راهبردهای برنامه ریزی ومدیریت گردشگری کشاورز در غرب استان مازندران است. روش پژوهش توصیفی ۰ تحلیلی با تاکید بر ابزار پرسشنامه باز (SWOT) است جامعه آماری پژوهش را مدیران سازمان جهادکشاورزی استان مازندران، متخصصان و خبرگان مرتبط با موضوع است. نتایج بیانگر آن است که از بین راهبردهای چهارگانه مهم ترین راهبرد تهاجمی بهره گیری از ظرفیتهای مردم محلی در برنامه ها تقویت دانش آمایش برای تعادل بخشی به فعالیتها، تقویت دانش و فرهنگ هم پیوندی و تعامل بین گردشگران و جامعه محلی از طریق آموزش، تدوین راهبردهایی برای ماندگاری جمعیت در نواحی روستایی از طریق تقویت حس تعلق مکانی است.

کلیدواژه ها:

گردشگری کشاورزی ، برنامه ریزی راهبردی ، نواحی روستایی ، غرب استان مازندران