بررسی چارچوب های سیاست تغییراقلیم برای توسعه گردشگری پایدار: همسوسازی سیاست های عمومی و استراتژی های کاهش تغییرات آب و هوایی در راستای توسعه پایدار صنعت گردشگری

تغییرات آب و هوایی یکی از چالش های عمده برای توسعه پایدار صنعت گردشگری است که نیازمند همسوسازی سیاست های عمومی و استراتژی های کاهش تغییرات آب و هوایی است. هدف این پژوهش، بررسی چارچوب های سیاستی موجود در زمینه تغییرات آب و هوایی و تاثیر آن ها بر توسعه پایدار گردشگری در ایران بوده است. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مطالعه اسناد و مدارک مرتبط به تحلیل سیاست های کنونی پرداخته است. یافته های تحقیق نشان داد که بسیاری از سیاست های عمومی ایران در زمینه گردشگری به طور کامل با استراتژی های کاهش تغییرات آب و هوایی هماهنگ نشده اند، که این امر موجب افزایش آسیب پذیری بخش گردشگری در برابر تغییرات آب و هوایی می شود. در بحث و نتیجه گیری، پژوهش نشان داد که همسوسازی سیاست های عمومی با استراتژی های کاهش تغییرات آب و هوایی نه تنها می تواند به کاهش اثرات منفی تغییرات آب و هوایی کمک کند، بلکه باعث تقویت تاب آوری و رقابت پذیری توسعه پایدار صنعت گردشگری نیز می شود. از این رو، اصلاح ساختاری سیاست های موجود و تدوین برنامه های عملیاتی جامع تر ضروری به نظر می رسد. علاوه بر این، مشارکت بخش خصوصی و جوامع محلی در فرآیند تصمیم گیری و اجرای سیاست ها می تواند به بهبود اثربخشی این اقدامات کمک کند.. از این رو، اصلاح سیاست های موجود و تدوین چارچوب های جامع تر ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

تغییراقلیم ، توسعه پایدار صنعت گردشگری ، کاهش انتشارگازهای گلخانه ای ، سیاستگذاری