تاثیر مدیریت منابع انسانی با رویکرد دوگانه بر نوآوری بنیادی با نقش میانجیشایستگی در شرکت های بازرگانی شهر ساری

هدف از پژوهش حاضر تاثیر مدیریت منابع انسانی با رویکرد دوگانه بر نوآوری بنیادی با نقش میانجی شایستگی در شرکتهایبازرگانی شهر ساری می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی پیمایشی بوده و جزء تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل مدیران و کارکنان شرکت های بازرگانی در سطح شهر ساری به تعداد ۱۴ شرکت و ۲۴۵ نفر می باشد. که درمجموع ۱۵۰ نفر به روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس و با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری پژوهشانتخاب شدند.. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های محقق ساخته بوده که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرارگرفتند. برای تجزیه تحلیل داده ها ار تحلیل مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد ضریب مسیر مستقیم سیستممدیریت منابع انسانی بر نوآوری بنیادی برابر با ۱۶.۱ و مقدار آماره t برابر با ۳.۵۱ به دست آمده است. همچنین با توجه به اینکهمقدار مطلق آماره سوبل برابر با ۱۰.۷۸ و از قدر مطلق ۱.۹۶ بزرگتر است و لذا در سطح خطای ۵ درصد نقش میانجیشایستگی در تاثیرگذاری مدیریت منابع انسانی بر نوآوری بنیادی مورد تایید قرار می گیرد. از طرفی ضریب مسیر مستقیماستراتژی های مدیریت منابع انسانی بر نوآوری بنیادی برابر با ۰.۵۸ و مقدار آماره t برابر با ۴.۲۷ به دست آمده است . با توجه بهاینکه مقدار مطلق آماره سوبل برابر با ۹.۹۸ و از قدر مطلق ۱.۹۶ بزرگتر است و لذا در سطح خطای ۲ درصد نقش میانجیشایستگی در تاثیرگذاری استراتژی های مدیریت منابع انسانی بر نوآوری بنیادی مورد تایید قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

سیستم مدیریت منابع انسانی ، استراتژی های مدیریت منابع انسانی ، نوآوری بنیادی ، شایستگی