ارزیابی شاخص های کیفی مسکن بر میزان رضایتمندی ساکنین مسکن حداقلی (نمونه موردی :مجموعه مسکونی ششصد دستگاه مشهد)*

مسکن از مهم ترین نیازهای اساسی انسان است ، حال آنکه یکی از چالش های اساسی انسان در جوامع امروزی پیدا کردن مسکن مناسب میباشد. مشکلات تهیه مسکن ازیک سو و روند رو به رشد خانواده های کم جمعیت از سوی دیگر، الزام به کارگیری مسکن حداقلی را در کشور توجیه میکند. مسکنی که با متراژ پایین تر و هزینه کمتری قابل دسترسی ست و در عین حال کیفیت مطلوبی داشته و نیازهای ساکنین را مرتفع میسازد.این پژوهش ، درراستای نیل به هدف اصلی خود،یعنی ارزیابی شاخص های کیفی تاثیرگذار بر میزان رضایتمندی ساکنین مسکن حداقلی ، از شیوه توصیفی تحلیلی استفاده نموده و ابزار گردآوری داده و اطلاعات مورد نیاز در تحقیق پیش رو، حاصل مطالعات اسنادی و کتابخانه ای بوده که برای تایید و تدقیق آن در نمونه موردی ، بصورت میدانی به مصاحبه با متخصصین این حوزه پرداخته شده است .نتیجه حاصل از این پژوهش نشان میدهد که مجموعه ششصد دستگاه در زمان خودش، پاسخگوی نیازهای کیفی ساکنین خود بوده اما در حال حاضر به دلیل ضعف در بهره برداری و فرسودگی بوجود آمده نمی تواند پاسخگوی نیاز ساکنین باشد اما همچنان نمیتوان کیفیت های فضایی آن را نادیده گرفت .