بررسی رابطه بین سرمایه فکری و بازارگرایی (مطالعه موردی :گروه شرکت های آژند

امروزه با توجه به گسترش رقابت بین سازمان ها و افزایش اهمیت موفقیت سازمان ها در این عرصه سازمان ها را به سوی استفاده ازیکی از مهمترین منابع خود یعنی دانش و سرمایه فکری سوق داده است دانش به عنوان مهم ترین سرمایه، جایگزین سرمایه هایمادی به ویژه در محیط رقابتی و فناوری شده است. لذا مفهوم سرمایه فکری کاربردی مهم و گسترده یافته است. سرمایه فکری در مشتریان،فرآیندها،اطلاعات،علامت تجاری، منابع انسانی و سیستم های سازمان متجلی می شود و نقش فزاینده ای در خلق مزیتهای رقابتی پایدار را ایفا می کند و دو عامل مهم که موجب بالا رفتن عملکرد بازارگرایی شرکت ها در دو دهه گذشته شده است ؛جهانی شدن و افزایش تغییرات در فناوری می باشد. در چنین محیطی سرمایه فکری و دارایی های نامشهود از عوامل موفقیت بشمار می روند از این رو این پژوهش به بررسی رابطه ی سرمایه فکری و بازارگرایی پرداخته است و به بررسی رابطه ی 3 عنصر سرمایه فکری یعنی (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه مشتری ) با بازارگرایی می پردازد . تحقیق مورد نظر از حیث هدف یکتحقیق کاربردی و از حیث روش شناختی از نوع تحقیقات توصیفی پیمایشی است. جهت گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده گردیده است و در این پژوهش اطلاعات بدست آمده با استفاده از شیوه های آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تحلیل قرار می گیرند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد بین سرمایه فکری و بازارگرایی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، بازارگرایی ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه مشتری