بهبود عملکرد دینامیکی و لرزه ای لوله های سیال سوختی در سازه های نگهدارنده پالایشگاهی

خطوط لوله حاوی مواد سوختی موجود در مجتمع های پالایشگاهی بر روی سازه های نگهدارنده لوله، حمل و انتقال می یابند. در زلزله های شدید گذشته مانند زلزله سال ۱۹۹۹ ازمیت ترکیه که شهری صنعتی می باشد، سیستم های لوله کشی شامل سازه های نگهدارنده و لوله های مستقر بر آنها آسیب های فراوانی دیدند. عمده شکست لوله ها ناشی از شکست تکیه گاه های متصل به آنها می باشد. یکی از متداول ترین این تکیه گاه ها، اتصال U شکل دو سر رزوه می-باشد. در این مطالعه مدلسازی اجزا محدود سازه نگهدارنده با لوله هایی با قطرهای مختلف روی آنها به همراه اتصال U شکل با اقطار و سختی های مختلف انجام و تحت تحلیل تاریخچه زمانی خطی قرار گرفته است تا بهینه ترین اتصال برای جلوگیری از آسیب به لوله ها انتخاب شود. همچنین یک تکیه گاه و اتصال جدید پیشنهاد شده است که نتایج پاسخ لوله ها با استفاده از تکیه گاه پیشنهادی با تکیه گاه Uشکل مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که در هنگام به کارگیری تکیه گاه پیشنهادی در سازه، پاسخ تنشی لوله ها نسبت به تکیه گاه U شکل مقدار قابل توجهی کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

سازه نگهدارنده لوله ، لوله ، تکیه گاه لوله ، تحلیل تاریخچه زمانی