استفاده از مواد جاذب رطوبت (سوپرجاذبها) در تعدیل شرایط تنش خشکی و اثرات آنها بر فعالیتهای میکروبی خاک

هر چند بشر برای تأمین نیازهای خود، با تکنولوژیهای نوین و پیشرفتهای گسترده جهانی توانسته است انرژی و سرویسهای بیشتری را از طبیعت به خدمت بگیرد اما در چند دهه اخیر در بهرهبرداری از منابع طبیعی دچار تفریط شده و متأسفانه علیرغم آگاهی کامل از محدودیت منابع طبیعی، در درک واقعیتی که ممکن است گرفتار آن گردد، برخورد علمی و منطقی جدی نکرده است. از جمله این منابع طبیعی محدود، آبها هستند که هر منطقهجغرافیایی نظر به شرایط محیطی خود بهنحوی از آن استفاده مینماید. یکی از چالشهای مهم در جهان کنونی و احتمالا در قرن پیشرو، رقابت برای دسترسی به منابع آب میباشد. منطقه خاورمیانه با توجه به موقعیت ژئوپولتیکیو استراتژیکی خود مورد توجه است. به منظور کاهش اثرات ناشی از خشکی بر فعالیت ریزجانداران خاک اثرات دو ماده سوپرجاذب آب بر فعالیتهای میکروبی خاک شامل معدنی شدن کربن و نیتروژن و فعالیت دو آنزیم دخیل دراین چرخهها شامل ساکاراز و اورهآز بررسی شد. نتایج نشان داد با کاهش رطوبت و تغییر شرایط از بدون تنش به تنش رطوبتی میزان معدنی شدن کربن و نیتروژن در خاک شاهد کاهش و در دو سوپرجاذبA و 300 A 200 افزایش نشان داد ولیکن فعالیت ساکاراز و اورهآز در هر سه تیمار خاک شاهد و دو سوپرجاذب با کاهش رطوبت، کاهش یافت

کلیدواژه ها:

آنزیمهای خاک ، خشکسالی ، فعالیتهای میکروبی ، مناطق خشک و نیمه خشک