اثر قارچ های اندوفیت جداشده از گیاهان خانواده کنوپودیاسه بر خصوصیات رشدی و افزایش جذب فسفر گیاه جو (Hordeum vulgare)
محل انتشار: فصلنامه پژوهشهای زراعی ایران، دوره: 22، شماره: 4
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFCR-22-4_001
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1403
چکیده مقاله:
قارچ های اندوفیت موجب افزایش سطح تماس ریشهها و باعث جذب بیشتر عناصر معدنی به طور ویژه عناصر کم تحرک مانند فسفر می شوند که در نتیجه، رشد گیاه را بهبود می دهند. در این پژوهش، هفت جدایه قارچی اندوفیت جداشده از گیاهان خانواده اسفناج (Salsola crassa،Suaeda aegyptica ،Cornulaca leucacantha ،Anabasis setifera ،Salsola arbuscula و Chenopodium album) در دو بخش جوانه زنی در آزمایشگاه و کاشت در گلدان در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی در سال ۱۴۰۲ در قالب طرح کاملا تصادفی برای اثر بخشی بر گیاه جو (Hordeum vulgare) مورد بررسی قرار گرفت. سرعت جوانه زنی، درصد جوانه زنی، ارزش جوانه زنی و بنیه بذر در بخش جوانه زنی و مساحت برگ، کلروفیل، میزان فسفر شاخساره، وزن خشک و درصد کلونیزه شدن ریشه گیاه با قارچ های اندوفیت در بخش گلدانی مورد بررسی قرار گرفتند. درصد کلونیزه شدن ریشه توسط تمام قارچ ها به جز Alternaria alternaria (۱۹.۶۰ درصد) بالای۳۰ درصد بود. تیمار تلقیح ریشه گیاه با قارچ Aspergillus terreus توانست سرعت جوانه زنی (۲.۹۵ بذر در روز)، درصد جوانه زنی (۹۵ درصد)، ارزش جوانه زنی (۳.۷۳) و بنیه بذر (۱۳.۶۵) را به طور معنی دار نسبت به شاهد و دیگر تیمارها افزایش دهد (P≤۰.۰۵). علاوه براین، در بخش صفات رشدی گیاه، تیمار تلقیح با A. terreus توانست درصد فسفر برگ (۰.۵۱۶ درصد)، مساحت برگ (m۲ ۹.۷۹)، کلروفیل a و bو وزن خشک شاخساره (mg g-۱۶.۴۰) را به طور معنی داری نسبت به دیگر تیمارهای قارچی افزایش دهد (P≤۰.۰۵). با توجه به بهبود صفات جوانه زنی و رشدی گیاه توسط تیمار با A. terreus، این قارچ می تواند گزینه مناسبی برای فرمولاسیون و تولید کود زیستی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی صادقی
دانشجوی دکترا، گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمد فارسی
گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
پریسا طاهری
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی اکبر صفری سنجانی
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :