رابطه خودپنداره و باورهای غیرمنطقی با استرس شغلی معلمان مدارس استثنائی مقطع ابتدایی ناحیه ۴ آموزش و پرورش شهر مشهد

هدف از انجام پژوهش بررسی رابطه خودپنداره و باورهای غیرمنطقی با استرس شغلی معلمان مدارس استثنائی مقطع ابتدایی ناحیه ۴ آموزش و پرورش شهر مشهد بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی مدارس استثنایی ناحیه ۴ آموزش و پرورش شهر مشهد که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به خدمت بودند. حجم نمونه در این پژوهش با استفاده از جدول مورگان ۲۴۲ نفر انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری این پژوهش پرسشنامه خودپنداره (SCT) بک و ستیر (۱۹۷۸)، پرسشنامه استرس شغلی هلریگل و اسلوکام هلریگال و اسلوکوم (۲۰۰۰) و پرسشنامه ۴۰ سوالی آزمون باورهای غیرمنطقی جونز - اهواز (۱۹۶۹) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح آمار توصیفی از آماره هایی نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین خودپنداره و باورهای غیرمنطقی با استرس شغلی معلمان مدارس استثنائی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. لذا از آنجائیکه می توان اظهار کرد که فشارهای کاری و باورهای غیرمنطقی برای معلمان به عنوان منبع اصلی استرس، با پیامدهایی منفی از جمله افزایش فشار و تنش شغلی، افزایش خطرهایی برای سلامتی آنها و خانواده، ایفاء ضعیف تر وظایف شغلی و کاهش رضایت از زندگی همراه است و برای سازمان ها کاهش بهره وری، کاهش سطح دانش، افزایش تاخیر و غیبت معلمان، کاهش سطح مهارتهای کاری و فنی را در پی دارد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، خودپنداره ، باورهای غیرمنطقی.