مدلسازی سیلاب شهری با استفاده از نرم افزار swmm (مطالعه موردی ، کوی طلاب، شیراز)

کنترل وقایعی مانند آبگرفتگی معابر، اختلال در سیستم عبور و مرور، سیل زدگی مناطق مسکونی و تامین امنیت جانی ، مالی و روانی شهروندان همواره دغدغه طراحان و برنامه ریزان شهری و مهندسین آب بوده است . در این مطالعه به منظور مشخص کردن عوامل موثر در ایجاد آبگرفتگی شهر شیراز حوضه کوی طلاب به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. در این مطالعه پارامترها ی مختلفی شامل درصد اراضی نفوذ ناپذیر، ضریب زبری مانینگ در مناطق نفوذناپذیر، عرض معادل، ارتفاع ذخیره مناطق نفوذناپذیر، شیب زیرحوضه ، ضریب زبری مانینگ در مناطق نفوذپذیر و ارتفاع ذخیره مناطق نفوذپذیرمورد بررسی قرار گرفت . در بین عوامل یاد شده بیشترین تاثیر مربوط به پارامترهای درصد اراضی نفوذناپذیر است ، از آنجایی که استفاده از سطوح نفوذناپذیر در مناطق شهری غیر قابل اجتناب است ، می توان با اقداماتی چون کاهش پارکینگ ها اختصاصی و احداث پارکینگ های گروهی ، جلوگیری از احداث پیادهروها و جادههای بسیار عریض و غیر اصولی بخصوص در محدوده مناطق مسکونی ، تشویق به استفاده بیشتر از مصالح نفوذپذیر و هدایت رواناب به سمت سطوح قابل نفوذ، مساحت نفوذناپذیری را به حداقل کاهش رساند و در مقابل رواناب کمتری به همراه داشت . ولی با توجه به این که این اقدامات نیازمند همکاری شهروندی و ایجاد فضاهای آگاه سازی فرهنگی می باشد و طولانی مدت می باشد؛ لذا پیشنهاد می گردد به موازات خط لوله موجود، خط لوله دیگری با قطر ۶/ ۰ متر و طول تقریبی ۵۱۱ متر با شیب ۰۰۳/۰ و جنس بتن به منظور تخلیه کامل سیلاب موجود تا زهکش طبیعی منطقه که رودخانه خشک می باشد در نظر گرفت .

کلیدواژه ها:

آبگرفتگی ، مدل SWMM ، مناطق نفوذپذیر ، رواناب