جرائم علیه حریم خصوصی در رسانه های دیداری و شنیداری

رسانه به عنوان تمامیت فضای ناشی از تولید، ذخیره انتقال و پخش پیام و محتوا که دارای مخاطب گروهی یا همگانی بوده ومبتنی بر فناوری نوین است. از یک سو سبب تسهیل در امور زندگی اشخاص شده است و از سوی دیگر جرائم نوینی را باخود به همراه داشته است. جرائم مذ کور به لحاظ دارا بودن تعداد زیاد مخاطب رسانه ها و همچین سرعت در انتفال ازاهمیت وافری برخوردارند. این امر در خصوص رسانه های دیداری و شنیداری به جهت جذابیت بالاء نمود بیشتریخواهد داشت. یکی از مواردی که از طریق رسانه های دیداری و شنیداری قابلیت نقض دارد. حق حریم خصوصیاست. بر این اساس, قانونگذار ایران در پاسداشت از این حق و در راستای قانون اساسی خود اقدام به جرم انگاریرفتارهای ناقض این حق کرده است. رفتارهای مجرمانه مذکور در "قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امورسمعی و بصری فعالیت غیرمجاز می نمایند" و همچنین "قانون جرائم رایانه ای" جرم انگاری شده اند.در این نوشتاراین جرائم تحت عناوین "جرائم مربوط به محل های احتصاصی بانوان و مراسم خانوادگی " و نیز "انتشار اسرار ومحتویات حصوصی و خانوادگی " مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

رسانه ، دیداری و شنیداری ، حریم خصوصی ، مراسم خانوادگی ، محل های اختصاصی بانوان