ارزیابی پتانسیل آلودگی آبخوان دزفول اندیمشک شمالی با تاکید بر آسیب پذیری ذاتی و ویژه

یکی از روش های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی، شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان است. دشت دزفول اندیمشک دارای دو لندفیل با عدم رعایت استاندارهای کامل در دفن زباله و یک رودخانه تغذیه کنندهی آبخوان است که می توانند آلایندهای بالقوه برای آبخوان باشند، لذا ارزیابی پتانسیل آلودگی در این آبخوان، موضوعی ضروری و قابل توجه است. جهت تحقق این هدف برای نخستین بار در این منطقه ارزیابی پتانسیل آلودگی آبخوان با تکیه بر آسیب پذیری ذاتی (DRASTIC) و آسیب پذیری ویژه (DLR) انجام شد و در نهایت پتانسیل آلودگی (PC) در منطقه ارزیابی گردید. براساس نتایج مقدار شاخص آسیب پذیری ذاتی از ۱۰۶ تا ۱۶۲ متغیر است و دارای دو رده آسیب پذیری متوسط و زیاد است به طوری که آسیب پذیری زیاد مربوط به حاشیه غربی دشت و نزدیک به خروجی دشت و همچنین در میانه دشت با روند شمال شرقی - جنوب غربی است و آسیب پذیری کم مربوط به شمال و جنوب منطقه است. مقدار شاخص آسیب پذیری ویژه از ۲۵ تا ۷۵ متغیر است که براساس نظر کارشناسی در دو رده ی آسیب پذیری کم و متوسط قرار می گیرد. بیشترین آسیب پذیری ذاتی در میانه دشت و در اطراف رودخانه دز است. براساس نتایج، پتانسیل آلودگی (PC) آبخوان، بین ۱۳۰ تا ۲۰۷ متغیر است که ناشی از هر دو نوع آسیب پذیری ویژه و ذاتی است و در سه رده ی متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار می گیرد که عمدتا متاثر از عوامل، رودخانه، کاربری اراضی، خاک و هدایت هیدرولیکی است.

کلیدواژه ها:

Aquifer ، Intrinsic Vulnerability ، Northern Dezful Andimeshk ، Potential for Contamination ، Specific Vulnerability. ، آبخوان ، دزفول- اندیمشک شمالی ، آسیب پذیری ذاتی ، آسیب پذیری ویژه ، پتانسیل آلودگی.