تاثیر سه رقم گیاه خیار و دو نوع بستر کشت خاکی و هیدروپونیک روی واکنش تابعی بالتوری سبزChrysoperla carnea نسبت به شته جالیزAphis gossypii

در این پژوهش، تاثیر سه رقم گیاه خیار (ویهان، شهاب و سبا) در دو نوع بستر کشت (خاک و هیدروپونیک) به صورت مجزا بر واکنش تابعی لاروهای سن سوم بالتوری سبز، Chrysoperla carnea (Stephens) نسبت به تراکم های مختلف (۲، ۴، ۸، ۱۶، ۳۲، ۶۴ و ۱۲۸) پوره های چهار روزه شته جالیز Aphis gossypii Glover بررسی شد. لاروهای شکارگر قبل از آزمایش به مدت ۱۶ ساعت گرسنه نگه داشته شدند. آزمایش به مدت ۲۴ ساعت داخل قفس های برگی در دمای ۲±۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۶۵ درصد و دوره نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی انجام شد. تجزیه رگرسیون لجستیک نشان داد که واکنش تابعی شکارگر نسبت به آفت در تمام تیمارها از نوع دوم بود. نرخ حمله (a) برای لارو سن سوم شکارگر در تیمارهای کشت هیدروپونیک به طور معنی داری بیشتر از کشت خاکی بود. زمان دستیابی شکارگر (Th) در تیمارهای مختلف مورد بررسی بین ۱۳۱۰/۰ تا ۱۶۶۵/۰ ساعت متغیر بود. بیشترین نرخ حمله لاروهای شکارگر در تغذیه از شتهA. gossypii ، در هر دو نوع بستر کشت روی رقم ویهان بود و ارقام شهاب و سبا در رتبه های بعدی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نوع بستر کشت و رقم گیاه می­تواند پارامترهای واکنش تابعی لارو سن سوم بالتوری سبز را تحت تاثیر قرار ­دهد. با این حال، درک جزئیات بیشتر از اثرات نوع بستر کشت و رقم گیاه میزبان در برهم­کنش­های گیاه خیار، شته جالیز و بالتوری سبز نیازمند انجام بررسی های بیشتری است.

کلیدواژه ها:

ارقام خیار ، بالتوری سبز ، برهمکنش شکار- شکارگر ، بستر کشت ، شته جالیز