تعیین مکان و ظرفیت بهینه سیستم های فتوولتائیک با در نظر گرفتن قابلیت اینورتر این سیستم ها برای تامین توان راکتیو

در مسائل مکانیابی که تاکنون برای سیستم فتوولتائیک انجام شده است، این سیستم به عنوان منبع تولید توان اکتیو در نظر گرفته شده است. اما از آنجا که در تمام ساعات روز و در فصول مختلف از حداکثر ظرفیت سیستم (با توجه به تغییرات تابش) استفاده نمی شود و همچنین در طول ساعات شب توان اکتیو تولیدی سیستم صفر می باشد، می توان با طراحی کنترلر مناسب برای اینورتر سیستم، از مابقی ظرفیت آن در طول ساعات روز و همچنین از تمام ظرفیت در ساعات شب برای تزریق توان راکتیو بهره برد. هدف این مقاله تعیین مکان و ظرفیت بهینه سیستمهای فتوولتائیک با در نظر گرفتن قابلیت اینورتر این سیستمها برای تامین توان راکتیو و با هدف کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ می باشد. شبیه سازیها با بهره گیری از الگوریتم مورچگان و با در نظر گرفتن تغییرات بار و تابش سالیانه انجام شده است. نتایج حاصله از شبیه سازی نشان می دهد که ظرفیت تولید توان راکتیو سیستم- IEEE های صورت پذیرفته بر روی شبکه توزیع 33 شینه استاندارد دارای تاثیر قابل ملاحظه ای در انتخاب مکان و ظرفیت بهینه این سیستمها می باشد که نتیجه آن کاهش تلفات و ،PV های بهبود بیشتر پروفیل ولتاژ شبکه است.

کلیدواژه ها:

سیستمهای فتوولتائیک ، کاهش تلفات ، مکان یابی ، الگوریتم مورچگان