بررسی چالش ها و پیشرفت های نوین در مهندسی ژنتیک برای تولید انسولین نوترکیب: ازفناوری های سنتی تا ویرایش ژنومی پیشرفته

انسولین به عنوان یک هورمونی حیاتی در تنظیم متابولیسم قند خون، از زمان کشف آن در سال ۱۹۲۲ تاثیر بسزاییبر درمان د یابت داشته است. با توجه به افزایش چشمگیر تعداد بیماران دیابتی در سطح جهانی، تولید انسولین با کیفیت بالاو هزینه مقرون به صرفه به یک ضرورت اساسی تبدیل شده است. دیابت یکی از بیماریهای مزمن شایع است که با افزایشسطح گلوکز خون مشخص می شود. تولید انسولین به روشهای سنتی با چالش هایی از جمله هزینه بالا و کیفیت ناپایدارمواجه بوده است. با ظهور فناوری های نوین بیوتکنولوژی، فرص تهایی برای بهبود تولید انسولین فراهم شده است. در اینمطالعه، ابتدا مروری بر روش های سنتی تولید انسولین و چال شهای آ نها انجام می شود. سپس به بررسی فناوری های نوین مانند ویرایش ژنومی با استفاده از Insulin-secreting cell lines و CRISPR-C۹ پرداخته می شود. این فناوریها به ۹تولید پروتئین های پیچیده تر و کارآمدتر کمک می کنند. داده های به دست آمده از مقالات علمی و مطالعات تجربی در اینزمینه جمع آوری و تحلیل شدند. نتایج نشان میدهند که استفاده از روش های ویرایش ژنومی میتواند به تولید انسولین هایبا خلوص و کارایی بالاتر منجر شود. همچنین، این روش ها می توانند هزینه های تولید انسولین را کاهش دهند و به توسعهانسولین آنالوگ های پیشرفته کمک کنند. انسولین های تولید شده با این فناوری ها نسبت به نوع سنتی از اثر بخشی بیشتریبرخوردار هستند. پیشرفتهای اخیر در مهندسی ژنتیک و فناوری های بیوتکنولوژی، آینده روشهای تولید انسولین را متحولکردهاند. استفاده از ویرایش ژنومی و فناوریهای نوین میتواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی و کاهش هزینه هایدرمانی منجر شود.

کلیدواژه ها:

انسولین نوترکیب ، مهندسی ژنتیک ، تکنولوژی کریسپر ، دیابت ، ویرایش ژنوم ، بیوتکنولوژی