تاثیر تمرینات ترکیبی و مکمل یاری استویا بر سطوح سرمی آسپروزین در بیماران مبتلا به دیابتی نوع دو

مقدمه: فاکتورهای التهابی به عنوان مکانیسم مهمی در بروز دیابت نوع دو و بیماری های متابولیک شناخته شده اند؛ درحالی که تمرینات ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمیک با درجه پایین در دیابت نوع دو می شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات ترکیبی همراه با مصرف مکمل استویا بر سطوح سرمی آسپروزین گلوکز و مقاومت انسولینی در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش ها: تعداد ۶۰ نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ بطور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرینی به مدت ۱۲ هفته و سه جلسه در هفته به تمرینات ورزشی منتخب پرداختند. عصاره استویا نیز روزانه یک گرم، ۱۵ دقیقه قبل از وعده غذایی اصلی مصرف شد. مقادیر سرمی گلوکز خون ناشتا، HbA۱C، شاخص مقاومت به انسولین و سطوح سرمی آسپروزین اندازه گیری شد.نتایج: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد بین تاثیر مداخلات مختلف اختلاف معنی داری در سطوح سرمی آسپروزین، سطوح گلوکز خون، HbA۱C و مقاومت انسولینی وجود دارد. تمرینات ترکیبی همراه با مصرف مکمل استویا منجر به کاهش سطوح سرمی آسپروزین در گروه های تمرین ، مکمل، تمرین+مکمل شد (۰۰۱/۰>p). اما این تغییرات در گروه تمرین +مکمل چشمگیرتر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که هر دو روش مداخله تمرینات ترکیبی و مصرف مکمل استویا روش موثری در کنترل قند خون و کاهش التهاب باشند و ترکیب این دو روش اثربخشی بیشتری بر کنترل گلیسمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو دارد.

کلیدواژه ها:

آسپروزین ، تمرینات ترکیبی ، دیابت نوع دو ، مکمل استویا