بررسی نقش استفاده از آب و حیاط در پایداری معماری سنتی ایران
محل انتشار: همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,737
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SAUD01_432
تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1392
چکیده مقاله:
باتوسعهشهرنشینی و افزایش الودگی محیطزیست دراثرآن کشورهای مختلف برای همگام شدن با معماری پایدارواستفاده ازعناصرطبیعی درتعاملند معماری پایداربه عنوان مهمترین راه کاردرسالهای اخیر مطرح گردیده کهدربه کارگیری ازحداکثرانرژی موجوددرطبیعت و اقلیم منطقه پیشگام است فرهنگ ایران باستان نیز ازگذشته با استفاده ازآب به عنوان عنصرطبیعی و حیاط به عنوان عنصراساسی معماری سنتی قدمهای نخستین را درپایدارسازی بناها برداشته است حیاط درمعماری ایرانی نقش عملکردی ساختاری کاربردی و زیبایی شناسانه دارد درگذشته به عنوان عنصری مرکزی که فضاها حول آن شکل گرفته نیز مطرح گردیده و با ایجادفضای باز داخلی به عنوان مزیت قابل توجه و به همراه آب درجهت فراهم آوردن شرایط اقلیمی و بهبود اسایشحراراتی انسان تلاش کرده استاین مقاله به بررسی ویژگیهای حیاط درمعماری سنتی و استفاده ازآب به عنوان عنصری پایدار و نمادین دربناها می پردازد روش تحقیق به شکل توصیفی تحلیلی و گرداوری اطلاعات بصورت میدانی است نتایج این تحقیق نشان میدهد که به کارگیری و استفاده ازعناصرطبیعی درمعماری سنتی این گونه بنا ها را دررده بناهای پایدارقرارمیدهد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین سلطان زاده
دانشیاردانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
گلناز سادات زاد
دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :