خوانش ترجمه های دعای عرفه در پرتو نظریه زیبایی شناسی دریافت آیزر

"زیبایی شناسی دریافت" ولفگانگ آیزر یکی از شاخه های مربوط به نظریه دریافت در زبان شناسی و ادبیات است. این نظریه با تاکید بر دریافت خواننده، در پی آن است که مترجم متن، به عنوان یکی از خوانندگان، چگونه و با چه روش هایی خلاها و شکاف های یک متن را براساس دریافت خود پر می کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی از نوع انتقادی و در پرتو نظریه ولفگانگ آیزر، ترجمه های آقایان شجاعی، الهی قمشه ای و مویدی، از دعای عرفه را به عنوان یک متن ادبی، برگزیده و پس از بررسی انواع شکاف های متن اصلی دعا، چگونگی بازتاب آن ها به زبان فارسی را واکاوی نموده است. برآیند پژوهش نشان داد که بخش مجازی زبان(استعاره، کنایه، مجاز مرسل و تشبیه) نامتعین ترین بخش دعاست و استعاره، بیشترین حجم شکاف زبانی را به خود اختصاص داده است. مترجمان برای پر کردن این فضاهای خالی، از دو روش حذف و برجسته سازی بهره برده اند و از میان مترجمان، شجاعی، با ترجمه ای آزاد از این دعای شریفه، بیش از دیگران از روش برجسته سازی برای بازخوانی یا به اصطلاح سفیدخوانی فضاهای خالی استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

Arafat prayer ، receiving aesthetics ، translation ، Iazer ، دعای عرفه ، زیبایی شناسی دریافت ، ترجمه ، آیزر