فعالیت ضد باکتریایی عسل

عسل یک عامل ضد میکروبی قوی با طیف وسیعی از اثرات است . اجزای مختلف از قبیل محتوای قند؛ ترکیبات پلی فنول؛پراکسید هیدروژن؛ ۲،۱ ترکیبات دی کربونیل ؛ و دیفنسین -۱ زنبور عسل ، به اثرات ضد باکتریایی عسل کمک می کنند . مقدار این ترکیبات به منبع شهد، نوع زنبور عسل و شرایط نگهداری بستگی دارد. اثربخشی و قدرت عسل در برابر میکروارگانیسم ها به نوع عسل تولید شده بستگی دارد که به منشاء گیاهی ، سلامت زنبور، منشاء آن و روش فرآوری بستگی دارد. استفاده از آنت ی بیوتیک ها با عسل پتانسیل ضد م یکروبی بهتری را به همراه داشت و اثرات هم افزایی در برابر بیوفیلم ها مشاهده شد. ترمیم بافت با pH پایین عسل (۵/۳-۴) افزایش می یابد که بدلیل کاهش فعالیت پروتئاز در محل زخم ، افزایش آزاد شدن اکسیژن از هموگلوبین و تحریک فعالیت فیبروبلاست و ماکروفاژ می شود. علاوه بر این ، پراکسید هیدروژن دارای اثرات ضد عفونی کننده است و محل زخم را ضد عفونی می کند و تولید فاکتور رشد اندوتلیال عروقی را تحریک می کند. استفاده از عسل زخم ها یا نواحی سوختگی را از رادیکالهای آزاد پاک م ی کند و جای زخم و انقباضات بیمارگونه را کاهش م ی دهد. پتانسیل ضد التهابی و ضد باکتریایی عسل ، ناحیه آسیب دیده را مرطوب نگه می دارد و به همین دلیل از وخیم تر شدن و فیبروز آن جلوگیری می کند. بطور کلی ، استفاده از عسل در پزشکی با کاهش هزینه و استفاده از آنتی بیوتیک های کمتر، بهبودی سریع تر و بستری شدن کمتر در بیمارستان همراه است این بررسی به منظور ارائه یک نمای کلی از فعالیت های ضد باکتریایی عسل و کاربردهای آن است .

کلیدواژه ها:

عسل ، ضد باکتری ، آنتی بیوتیک ها ، هم افزایی ، زخم و سوختگی