مروری بر تکنیک های اولویت بندی نیازمندی های نرم افزار

در توسعه یک نرمافزار با تعدادی از کارها و نیازمندی ها روبرو هستیم که ترتیب انجام هر فعالیت نیاز بهاولویت بندی داشته تا بتوان مدیریتی بر انتشار نرم افزار، کنترل بودجه، زمانبندی و مصرف منابع داشته باشیم.پیچدگی فرایند اولویت بندی، اهمیت استفاده از تکنیک ها و فریمورک های توسعه یافته را توجیه کرده وبهینه سازی این رو شها در بهبود مهندسی نیازمندی ها را لازم دانسته است. در این تحقیق مروری بر مجموعه ایاز تکنیک های اولویت بندی نیازمندی های نرم افزار به صورت دسته بندی شده جمع آوری گردیده است و مزایا ومعایب هر یک با توجه به محدودیت هایی همچون سهولت استفاده، اثربخشی، مقیاس پذیری، کارایی، جذابیت،مصرف زمان، قابلیت اطمینان، تحمل خطا و پیچیدگی مورد بررسی قرار گرفته است. دسته بندی تکنیک هاشامل تکنیک های مبتنی بر مقیاس اسمی، مقیاس نسبت و مقیاس ترتیبی، تکنیک های مبتنی بر روش هایکیفی و کمی که به سه زیرمجموعه روشهای مبتنی بر نقشه برداری، امتیازدهی و بازی تقسیم میشوند،تکنیک های مبتنی بر منطق فازی، تکنیک های مبتنی بر الگوریتم بهینه سازی و تکنیک های مبتنی بر یادگیریماشین میباشند. این مطالعه سعی کرده با بررسی ۵۷ مقاله منتشر شده از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۳ ، تکنیک هایموجود را برای انتخاب بهترین تصمیم در اولویت بندی نیازمندی های نرم افزاری جهت دریافت نتیجه بهینهمعرفی کند.