ارتباط شاخصه های توسعه پایدار اجتماعی با الگوهای معماری سنتی ایران (نمونه موردی: محله علیقلی آقا در اصفهان)

دردهه های اخیر مفهوم پایداری به یکی ازمباحث مطرح درمعماری و شهرسازی بدل شده است این مفهوم با بسط جنبه های مختلف خود به عناوینی همچون پایداری اقتصادی پایداری محیطی پایداری اجتماعی و ... سعی دربیان وجوه متعددی ازهماهنگی با محیط دارد این محیط خود شامل انواع عوامل موثردرشکل گیری زندگی انسان است ازطرف دیگر رفتاراجتماعی سرزده ازانسان درمحیطهایی شکل می گیرد که یکی ازاساسی ترین آنها برای انسان محیط شهری و معماری های شکل دهنده آن است دراین میان پایداری اجتماعی درپی شناخت شاخصه هایی درجهت بهبود رفتاراجتماعی انسانی است که این شاخصه ها درزمینه های معماری و شهرسازی نیز میتواند موثر واقع شود. این پژوهش که باروش تحقیق توصیفی تحلیلی صورت گرفته است درپی شناخت شاخصه های پایداری اجتماعی مرتبط با شهرومعماری است و درادامه با پیگیری این شاخصه ها درمحله علی قلی آقا به عنوان یکی ازمحلات شکل گرفته دردوران صفویه دراصفهان پاسخگوی این سوال خواهد بود که معماری گذشته ما چگونه درجهت بهبود رفتارهای اجتماعی مردم گام برداشته است؟