بررسی کیفیت محور پیاده در رابطه با الگوهای رفتاری استفاده کنندگان

طراحی فضاهای شهری مسئله ای است که متخصصین امر درچگونگی انجام آن اتفاق نظر کامل ندارند برخی برجنبه زیبایی و عده ای نیز برکارکرد تاکیددارند درکل هرفعالیتی که توسط انسان صورت میگیرد اساسا متکی به فرهنگ است و فرهنگ نتیجه مقررات نامدون اداب و رسوم سنت ها و شیوه های متداول زندگی است معماری و شهرسازی با فضاهایی سروکار دارند که انواع فعالیت ها درچارچوب های متفاوت درآنها اتفاق می افتد و درحقیقت به این فضاها معنی و مفهوم می دهند این امر درمورد فضاهای شهری بخصوص پیاده روها بشدت مطرح است بخص عمده ای ازمفهوم محتوای زندگی خیابان به عقیده جین جیکو درپیادروهای آن نهفته است ازنگاه او این پیاده روهای شلوغ و پرجنب و جوش هستند که با فراهم اوردن عرصه های بالقوه ازامکان روابط متقابل اجتماعی و گسترده ای ازروابط گوناگون به مرکز شهر معنا می بخشد لذا کارایی و سرزندگی مراکز شهری متصمن حضور انسان است و حیات مدنی انی بخش ازشهر وابسته به شیوه حرکت عابر پیاده درآن میباشد بنابراین بازگشت و رویکرد مجدد به سرزندگی فضاهای شهری خصوصا در مراکز شهر و ازدیدگاه عابرپیاده ضرورتی اجتناب ناپذیر به نظر می رسد دراین تحقیق برانیم تا با بررسی و تحلیل کمی و کیفی محورهای پیاده ازیک طرف و الگوهای رفتاری استفاده کنندگان نقاط و جنبه های بحرانی رقابت و تضاددراستفاده ازفضاهای موجود درخیابان ها بخصوص ازدیدگاه عابرپیاده را شناخته عوامل بوجود امدن این تنگناها به منظور ارتقا کیفیت سازمان فضایی و عملکردی مراکز شهری و بهبود بخشیدن به وضعیت نامطلوب فضاها راارایه کنیم

کلیدواژه ها:

کیفیت ، پیاده راه ، الگوهای رفتاری ، فضای شهری