بررسی رابطه ی بین سقف گنبدی با شرایط جغرافیایی مناطق گرم و خشک ایران

بخش مرکزی ازکشور ایران درکمربندخشک جهان واقع شده است که با محدودیت های شدید طبیعی روبرو می باشد این شرایط طبیعی به شیوه های گوناگونی برساکنین این نواحی تاثیر گذاشته است ازجمله این تاثیرات درشکل و نوع معماری سنتی این مناطق قابل مشاهده میباشد معماران مناطق کویری تکنیکهای مختلفی را شناسایی و دراثار خویش مورد استفاده قرار داده اند نمونه ی بارزی ازاین تکنیک ها سقفهای گنبدی می باشد سقفهای گنبدی یکی ازعناصر معماری سنتی است که با رویکرد اقلیمی و ژئومورفولوژی درمعماری بومی مناطق گرم و خشک ایران احداث گردیده سقفهای گنبدی و عملکرد آنها درارتباط با شرایط طبیعی نشان دهنده نبوع معمارانی است که درطراحی و ساخت آن نقش داشته ند اما امروزه مساله ی مهم رها شدن این تکنیک ها و ایجادتکنیکهای بیگانه و متضاد با شرایط محیطی این مناطق می باشد بنابراین هدف ازاین پژوهش بررسی رابطه ی بین سقف گنبدی با شرایط جغرافیایی مناطق خشک می باشد دراین راستا ازتصاویر ماهواره ای و مطالعات کتابخانه ای برای بررسی ویژگیهای جغرافیایی این مناطق استفاده شد سپس با استفاده ازمطالعات کتابخانه ای سقف گنبدی ساختمان ها دررابطه با شرایط جغرافیایی این مناطق بررسی شد ارزیابی نتایج نشان میدهد باتوجه به شرایط طبیعی این مناطق مانند وزش شدید بادتوفانهای شن تابش شدید خورشید بارشهای رگباری و غیره ساکنین این نواحی سعی کرده اند ازشیوه های گوناگونی ازجمله سقفهای گنبدی استفاده و با این شرایط مقابله کنند.