فضای شهری و کودک،با تاکید بر نقش مشارکت در توسعه فضا نمونه موردی سنندج

محله به عنوان یک سلول زنده شهری مطرح است بنابراین طراحی برای ساکنین یک محله به عنوان یک انسان و برای مجموعه آنها به عنوان اجتماعات محلی درجهت به چشم امدن و دیده شدن آنها درفضاازطریق رعایت مقیاس انسانی قابلیت انطباق با بافت و انعطاف پذیری آن درمقابل تغییرات آتی ازعواملی هستند که درمقیاس محله میتواند سبب تقویت هویت و ساختارکالبدی فضایی محلات شود پروژه های شهردوستدار کودک بطور عمده برای ایجاد فرصت برای کودکان درراستای شکل دادن یا تغییر محیط پیرامونشان هستند یکی ازپروژه های تعریف شده دراین راستا پیدا کردن الگوهای طراحی فضای سبز باتوجه به دیدگاه های کودکان است دراین طرح با استفاده ازمتدولوژی گروه بحث و روشهای مشارکتی نظرات کودکان مقطع ابتدایی سه دبستان امید کرانی آزادگان و دانشور درارتباط با فضای سبز شهدا سنندج جمع اوری و تحلیل شد و براساس معیارهای مشارکت و معیارهای محله دوستدار کودک فضای موردنظر ارزیابی گردید و درنهایت براساس سیاست های مطروحه پارک شهدا براساس نقش مشارکت کودکان دراداره امورشهری کاملا طراحی میگردد نتایج حاصل ازپژوهش نشان میدهد که تاکید برساختار فضایی کالبدی و درنظر گرفتن دیدگاه های کودکان درمورد فضای اطرافشان می تواند زمینه ساز بهبود تعاملات و روابط اجتماعی میان ساکنین باشد که این تعاملات اجتماعی درمقیاس محله اگربه درستی انجام شود میتواند سبب ارتقا کالبد و هویت محلات گردد و فضاهای مورد استفاده کودکان بنابرنیازهای آنان بهدرستی طراحی گردد.

کلیدواژه ها:

محله ، کودک ، فضای شهری