بررسی تاثیر مهارتهای مربیگری بر مزیت رقابتی سازمان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مهارتهای مربیگری بر مزیت رقابتی سازمان انجام گرفته است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت های نمایندگی خدمات ماشین آلات راهسازی و معدنی است و همچنین حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران تعیین شده است که این تعداد برابر ۱۱۲ نفر بدست آمد. شیوه نمونه گیری تصادفی بوده است . همچنین روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است . ابزار این پژوهش ، پرسشنامه مهارت های مربیگری گرنت (۲۰۰۷) و پرسشنامه مزیت رقابتی لی و همکارانش (۲۰۰۶) می باشد که پایایی و روایی (محتوا و صوری ) آن ها مورد تایید قرار گرفت . دادههای به دست آمده از طریق پرسشنامه با روش معادلات ساختاری توسط نرم افزار ۲۵SPSS و ۳Smart-PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج یافته های این تحقیق نشان داد که مهارتهای مربیگری بر روی مزیت رقابتی سازمان تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که از بین ابعاد مهارتهای مربیگری تنها سه بعد نتایج مربیگری و اتحاد کاری و تمرکز بر راه حل بر مزیت رقابتی تاثیر دارد. بر این اساس پیشنهاد می شود که سازمانها به دنبال ایجاد فرهنگ کاری مبتنی بر اعتماد، احترام، و همکاری باشند که ایجاد چنین فرهنگی از طریق فعالیت های تیمی ، جلسات منظم ، و ارتباطات باز می تواند اتحاد کاری را تقویت کند و تاثیر مثبت بر مزیت رقابتی بگذارد.