اثربخشی هنر درمانی با رویکرد نقاشی بر پرخاشگری و خلاقیت دانش آموزان دوره دوم دبستان

هنردرمانی به دلیل آسانی در برقراری ارتباط با کودکان و نوجوانان، افزایش صمیمیت و بی پرده گویی یک روش درمانیاست که در آن مراجعان میتوانند از طریق آن اظهار وجود کنند تا با مسائل و نگرانی هایی که او را به محیط درمانیکشانده است راحتر کنار بیایند ، و درمانگر و مراجع با هم برای درک فرآیند هنری و محصول این فرآیند همکاری می کنند.هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر پرخاشگری و خلاقیت بر دانش آموزان دوره دومدبستان بود. پژوهش حاضرشبه آزمایشی وبا طرح پیش آزمون _پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکانسن ۱۰ تا ۱۲ سال مدرسه ابتدایی شهر تهران بود که براساس شرایط ورود پژوهش تعداد ۳۰ نفر انتخاب، و به صورتتصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. پروتکل اجرای مداخله ی هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر روی گروهآزمایش به مدت ۸ جلسه، ۴۵ الی ۶۰ دقیقه و یک بار در هفته اعمال شد، در حالی که گروه کنترل چنین آموزشی را دریافتنکردند. هر دو گروه به وسیله پرسشنامه پرخاشگری" باس و پری ") ۱۹۹۲ (و پرسشنامه خلاقیت "تورنس") ۱۳۷۲ (در دومرحله پیش آزمون _پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر کاهشپرخاشگری و افزایش خلاقیت موثر بوده است، اثربخشی مداخله بر دو متغیر خلاقیت و پرخاشگری تایید شد و مداخله یهنردرمانی بر هردو متغیر خلاقیت و پرخاشگری اثربخش بود.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، پرخاشگری ، هنردرمانی با رویکرد نقاشی