بررسی دلایل پایداری بخش پنج شهرک شوشتر نو با استفاده از روش اپا یا POE
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی بنای ماندگار
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,158
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BANA01_070
تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1392
چکیده مقاله:
یکی از شناخته شده ترین پروژه های مسکونی در تاریخ معماری معاصر ایران، شهرک مسکونی شوشتر نو طراحی شده توسط کامران طباطبایی دیبا می باشد که در هنگام بهره برداری فاز اول پروژه در سال 1359 خورشیدی نقطه عطفی در طراحی مجموعه های زیستی معاصر به شمار می رفت. اما با گذشت زمان و همچنین رویارویی این مجموعه با اقشار مختلف جامعه و نیاز های آنها، به سرعت مورد فرسایش قرار گرفت و این سوال را در ذهن نظریه پردازان معمار و شهرساز به وجود آورد که به چه علت پروژه ای که در زمان خود به عنوان مطرح ترین طرح مسکونی پایدار شناخته می شد به یکباره به یکی از فجایع طراحی معماری تبدیل گشت ؟ در بررسی های به عمل آمده از شهرک شوشتر نو، نکته ای که تا بحال به آن اشاره ای نشده، دور از آسیب ماندن بخشی از این بافت است که امروزه نزد ساکنین آن به بخش پنج شهرت دارد می باشد و می توان گفت که از زمان بهره برداری تا بحال پایدار باقی مانده است. در این تحقیق نیز بر آن بودیم که دلایل پایداری بخش مذکور و همچنین فرسایش قسمت های دیگر بافت را با استفاده از اپا یا POE که روشی سیستماتیک جهت ارزیابی ساختمان ها پس از بهره برداری می باشد مورد بررسی قرار دهیم و نتایج حاصل شده بیانگر این امر است که عدم انعطاف و پاسخده ای طراحی بخش عمده ای از این مجموعه با نیازهای کاربران در طول زمان ، عدم انعطاف مجموعه نسبت به نصب تاسیسات شهری مختلف و همچنین مالک نبودن اکثر ساکنین ، به عنوان دلایل عمده فرسایش مجموعه شناخته شده و پیش بینی و طراحی صحیح همین عوامل، و از جمله مالک بودن اکثر ساکنین در بخش پنج مجموعه شوشتر نو نیز باعث پایداری و ماندگاری این قسمت تا به امروز شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل ضرغامی
دکتری معماری
رحمت اله امیرجانی
دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی معماری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :