مطالعه تطبیقی تجلی باغ در فرش و اشعار مولانا

انسان از زمانی که پا به دنیا گذاشت، شروع به شناخت دنیای پیرامون خود و الگوبرداری از آن در زندگی کرده است. طبیعت همواره منبع الهام هنرمندان، در تمامی زمینه ها بوده که گاه به صورت رئال و گاه به صورت انتزاع از آن بهره گرفته اند. از آن جمله می توان به باغ اشاره نمود که در ایران به عنوان یکی از تمثال های نمادین بهشت بوده و در اکثر هنرها، نفوذ پیداکرده است. آیا دیدگاه هنرمندان در حوزه ادبی (شعرا) و تصویرگری (مانند طراحان فرش) در موضوعات فرهنگی و ادبی مانند باغ و سایر مشابه است؟ هدف از پژوهش جاری بررسی باغ از منظر مولانا به عنوان یکی از شعرای معروف ایرانی و باغ از منظر هنرمندان در فرش می باشد. ضروری است دریابیم میان دیدگاه هنرمندان در حوزه شعر و ادب و هنرمندان تصویرگر فرش چه تشابهات دیدگاهی وجود دارد؛ از این رو، در پژوهش حاضر از روش تطبیقی- تحلیلی به شیوه لنزی به تجلی باغ در فرش و اشعار مولانا پرداخته و در این راستا پنج نمونه از اشعار مولانا و پنج نمونه از فرش های باغی به صورت کیفی مورد بررسی و تحلیل قرارگرفته اند. درنهایت این نتیجه حاصل شد که در هر دو هنر، باغ دارای دو صورت مادی و معنوی هست و نشان دهنده راهی است برای رسیدن به عالم حق و از سوی دیگر به تصویر کشیدن گوشه ای از باغ ایرانی که متجلی کننده باغ بهشت است.

کلیدواژه ها:

باغ بهشت ، باغ ایرانی ، باغ ، مولانا ، فرش