جستاری بر جایگاه حقوقی و اجتماعی زنان در دوره صفویه

بر اساس انگاره های اجتماعی و فرهنگی شکل گرفته در سرگذشت جوامع و در میان موضوعات مختلفمرتبط با تاریخ بسیاری از اقوام و ملل جهان، زن به عنوان یک مسئله اجتماعی همواره در کانون توجهاتپژوهشگران بوده است. امری که با بسیاری از جریان های فکری، فرهنگی، دینی به خصوص با آداب و رسومجوامع پیوند می خورد. برهمین اساس، پژوهش های مرتبط با تاریخ زنان ایران و بازنمودهای که نتایج آن در عصرمدرن می تواند داشته باشد امری است که امروزه مورد توجه محققان و جامعه شناسان ایران قرار گرفته است. بهخصوص اینکه پاسخ دهی مناسب و علمی به بسیاری از مباحثی که در مورد زنان امروزه مطرح است نیاز به نگاهجامعه شناسی تاریخی دارد. در این بین دوران صفویه به دلیل تغییرات اجتماعی و فرهنگی صورت گرفته و کثرتمنابع موجود یکی از مقاطع مهم در مطالعه جایگاه اجتماعی زنان است. این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی -تحلیلی سعی دارد تا با بررسی سفرنامه ها، جایگاه اجتماعی و حقوقی زنان در دوره صفویه را مورد مطالعه قراردهد.یافته های پژوهش، نشان میدهد که جایگاه اجتماعی زنان در دوره صفویه تحت تاثیر سنتهای کهن ایرانیو آموزه های دینی تعریف م یشده است و زن در جامعه ایران به عنوان مظهر نگهدارنده خانواده قرار گرفته است.به طوری که بسیاری از نقشهای کلیدی زنان در حریم خانه و حرم تعریف شده است. اما حقوق اجتماعی زن درزیرمجموعه حقوق مردان تعریف می شد و زنان اغلب اختیاری از خود نداشتند. هرچند این چهارچوب در وهلهاول صحبت از حذف زنان از جامعه را دارد ولی مطالعه نشان می دهد که زنان تا حدودی در جامعه حضور داشتند.به خصوص زنان سلطنتی که از بازیگران مهم در تاریخ صفویه بودند. همچنین پذیرش حق مالکیت خصوصیآنان از سوی اسلام سبب گردید تا با کسب آزادی عمل در اموال شخصی در امور اقتصادی چون وقف در ایندوره فعالیت کرده و تاثیر چشمگیری در این راستا داشته باشند. امری که به نوبه خود توانست نقش اجتماعی وفرهنگی زنان در زمانه صفویان را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

ایران ، صفویه ، زنان ، جایگاه حقوقی و اجتماعی