رتبه بندی شاخص های بومی بازدارنده پذیرش روش های آبیاری تحت فشار در استان اردبیل (کاربرد روش دلفی)

دوره های خشکسالی در ایران رو به گسترش است. در این زمینه،یکی از اقدامات بنیادی برای کاهش اثرات مواجه با کمبود آب کشاورزی، ترویج و توسعه روش های آبیاری تحت فشار است.تحقیق حاضر به رتبه بندی شاخص های بومی بازدارنده پذیرش روش های آبیاری تحت فشار در استان اردبیل می پردازد. نمونه گیری به روش گلوله برفی از میان کارشناسان مجرب کشاورزیمناطق تحقیق در استان اردبیل به تعداد ۲۷ نفر (پس از رسیدن به اشباع تئوریکی داده ها) انجام شد که بر اساس روش دلفی لیست شاخص های مورد نظر تحقیق شناسایی و براساس میانگین امتیاز، رتبه بندی شد.مطابق نتایج رتبه بندی،شاخص های چگونگی فرایند راه اندازی و استفاده از روش های آبیاری تحت فشار (۸/۶=M)، تاثیر کاهش منابع آب زیرزمینی و جاری (۹/۲=M)،اعتماد به ارایه حمایت های مالی، تسهیلاتی و فنی دولتی (۸/۲=M)، تاثیر بر کاهش مصرف آب (۸/۶=M)، هزینهتجهیزات راه اندازی (۸/۷=M)،ایجاد تفاوت محسوس در راندمان آب زراعی (۸/۸=M)، اعتبارات حمایتی از نهادهای دولتی(۹/۵=M)، عدم شرایط مناسب نگهداری و تعمیر سیستم آبیاری تحت فشار در منطقه (۴/۵=M)از دیدگاه کارشناسان دررتبه های اول اهمیت قرار داشتند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، روش های آبیاری تحت فشار ، استان اردبیل ، کارشناسان کشاورزی