شناسایی و اولویت بندی نقش شهرهای فرودگاهی در توسعه شهری و صنعت توریسم در فرودگاه امام خمینی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 80

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_UTIKI-2-2_011

تاریخ نمایه سازی: 18 آذر 1403

چکیده مقاله:

مقدمه: حمل و نقل هوایی سبب توسعه قابل توجه گردشگری در دنیا شده است و در نتیجه نقش مهمی در کیفیت گردشگری جهانی بازی می کند. هم اکنون بیش از نیمی از گردشگران بین المللی به شیوه هوایی سفر می کنند از این رو شهرهای فرودگاهی دروازه ورودی یک منطقه گردشگری محسوب می شوند.هدف پژوهش: طراحی شهرهای فرودگاهی بر اساس رهیافت های علمی روز دنیا وسبک های تلفیقی معماری اقتباسی و بومی در کشورهای مدرن ویا در حال پیشرفت؛ به عنوان یکی از شاخصه های توسعه یافتگی در جوامع بشری همواره مد نظر دستگاه های حاکمیتی وکارشناسی دنیا بوده و خواهد بوداز سویی دیگر شهرهای فرودگاهی می تواند تاثیراتی متفاوتی بر متغیرهای کلان مانند توسعه شهری و صنعت توریسم داشته باشد.روش شناسی: این پژوهش بر اساس هدف از نوع تحقیق کاربردی از نوع روش آمیخته (ترکیبی از تحلیل های کیفی و کمی) محسوب می شود. با انجام مصاحبه و توزیع پرسشنامه میان کارشناسان و خبرگان فرودگاه امام خمینی به مطالعه میدانی پرداخته شده است. داده ها با استفاده از نرم افزارهای اکسل و اکسپرت چویس و تکنیک تحلیل محتوا و فرایند تحلیل سلسله مراتبی رتبه بندی شده اند.یافته ها و بحث: نتایج تحقیق در قالب شناسایی تعدادی شاخص جمع بنده شده که در میان شاخص ها بترتیب مولفه های خدمات و پشتیبانی، عوامل محیطی- کالبدی و برآیندهای محیط زیستی، از بیشترین و کمترین اهمیت در گروه برخوردار بودند.نتیجه گیری: امروزه گردشگری با توجه به ویژگی هایی همچون انعطاف پذیری، تنوع طلبی و کثرت گرایی و به سبب تغییراتی در سطوح مختلف تقاضا، مقصد و بازار، افزایش یافته است و با توجه به پیش بینی ها در آینده نزدیک به عنوان جریان غالب گردشگری محسوب می گردد. نکات برجسته: با توجه به رتبه بندی شاخص و منحصر به فرد موقعیت جغرافیایی شهر فرودگاهی امام خمینی برای توسعه صنعت گردشگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سارا ناجی زاده

دانشجوی دکتری رشته شهرسازی دانشگاه علوم تحقیقات،تهران .ایران

حسین ذبیحی

دانشیار،دانشکده هنر ومعماری دانشگاه علوم تحقیقات. تهران.ایران

حمید ماجدی

دانشکده هنر ومعماری دانشگاه علوم تحقیقات تهران