گزینش ژنوتیپ های گندم دوروم با استفاده از شاخص های انتخاب MGIDI و SIIG

هدف از انجام این پژوهش گزینش لاین های امیدبخش گندم دوروم بر اساس عملکرد و سایر صفات زراعی با استفاده از شاخص های گزینش SIIG و MGIDI بود. در راستای این هدف، ۱۴ لاین انتخابی از برنامه به نژادی گندم موسسه تحقیقات کشاورزی دیم و ارسالی از مرکز تحقیقات بین المللی ایکاردا بهمراه دو رقم شاهد در ایستگاه تحقیقات سراب چنگایی به مدت سه سال زراعی (۱۴۰۱-۱۳۹۸) ارزیابی شدند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از تغییرات معنی دار در بین ژنوتیپ های گندم دوروم برای همه صفات مورد ارزیابی بود. بیشترین عملکرد دانه برای ژنوتیپ های G۴، G۱۱، G۲، G۱، G۳ و G۱۴ به ترتیب با میانگین عملکرد دانه ۳۱۴۳، ۳۰۵۴، ۳۰۴۳، ۲۹۸۴ و ۲۹۷۴ کیلوگرم در هکتار بدست آمد. عملکرد دانه بیشترین همسبتگی را با تعداد دانه در مترمربع و سرعت پرشدن دانه نشان داد. بر اساس نتایج شاخص گزینش MGIDI، لاین های G۵ و G۱۴ بعنوان لاین های مطلوب گزینش شدند. نتایج شاخص SIIG نشان داد که ژنوتیپ های G۱۴، G۴، G۱ و G۲ با بیشترین مقدار شاخص SIIG و به ترتیب به میزان ۶۱/۰، ۶۰/۰، ۵۹/۰و ۵۹/۰ جزو برترین ژنوتیپ ها بودند. در مجموع بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش، ژنوتیپ G۱۴ با کمترین مقدار MGIDI و عملکرد بالاتر از متوسط عملکرد ژنوتیپ های گزینش نشده بعنوان ژنوتیپ ایده آل بر اساس شاخص MGIDI گزینش شد. همچنین بر اساس شاخص SIIG، ژنوتیپ های G۱۴، G۴، G۲ (رقم ساورز) و G۱ (رقم دهدشت) بهترین بودند. به این ترتیب، لاین های G۱۴ و G۴ برای استفاده در برنامه های اصلاحی بعدی یا بعنوان لاین امیدبخش برای برنامه معرفی رقم پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

دیفرانسیل گزینش ، ژنوتیپ ایده آل ، شاخص MGIDI ، شاخص SIIG ، شرایط دیم