تحلیلی بر عرصه های ناکارآمد کلانشهر تهران با رویکرد بازآفرینی شهری

عرصه های ناکارآمد یک مسئله مهم در توسعه شهرها است. زیرساخت ها، ساختمان ها و فضاهای عمومی در طول زمان ممکن است به دلیل استفاده یا عدم توجه به نگهداری و نوسازی، ناکارآمد و قدیمی شوند. این وضعیت می تواند تاثیرات منفی بر روی کیفیت زندگی شهروندان، جذابیت شهر و اقتصاد منطقه داشته باشد. در همین راستا برای بهبود وضعیت موجود و دستیابی به مقدمه توسعه پایدار نیازمند رویکرد جدیدی تحت عنوان بازافرینی شهری می باشد و از این رویکرد در جهت بهسازی و تجدیدسازی بافت های ناکارآمد و ایجاد یک محیط شهری بهتر و جذاب تر استفاده می شود. هدف از این مقاله بررسی عرصه های ناکارآمد کلانشهر تهران از منظر رویکرد بازآفرینی شهری می باشد. نوع مقاله از لحاظ روش توصیفی-تحلیلی و هدف ان کاربری است. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از تاپسیس استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در عرصه های ناکارامد کلانشهر تهران ابعاد کالبدی، مدیریتی و زیست محیطی تاثیرگذاری بیشتری دارد و بازآفرینی در این ابعاد نقش موثرتری دارد.

کلیدواژه ها:

ناکارآمدی ، بافت ، بافت فرسوده ، بازآفرینی ، کلانشهر تهران