تاثیر روشهای مختلف خاک ورزی حفاظتی در خشکه کاری برنج بر پارامترهای عملکردی ماشین و محصول ( استان گلستان)

این تحقیق به منظور معرفی روش خاک ورزی حفاظتی مناسب برای خشکه کاری برنج در استان گلستان به مدت یک سال و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در بقایای محصول قبلی (گندم) اجرا شد. متغیر مستقل آزمایش شامل ۵ تیمار بودند که عبارتند از بی­خاک­ورزی با ماشین کاشت مستقیم، کم خاک ورزی با خاک ورز مرکب در عمق ۱۵ سانتی متر+ماله+ کاشت بذر برنج با خطی کار، کم خاک ورزی  با چیزل پکر در عمق ۱۵ سانتی متر+ ماله+ کاشت بذر برنج با خطی کار، کم خاک ورزی با دیسک در عمق ۱۰ سانتی متر+ ماله+ کاشت بذر برنج با خطی کار و خاک ورزی مرسوم در عمق ۲۵ سانتی متر+ نشاءکاری (شاهد). پارامترها و شاخص هایی که در این تحقیق اندازه گیری و محاسبه شدند عبارت بودند از: زمان مورد نیاز برای عملیات خاک ورزی و کاشت، ظرفیت مزرعه­ای ماشین­های خاک ورزی و کاشت، تعداد بوته استقرار یافته، عملکرد، اجزای عملکرد(تعداد خوشه در مترمربع، ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد دانه سالم در خوشه، تعداد پنجه بارور و نابارور)، زیست توده خشک، شاخص برداشت خشک و وزن هزاردانه. نتایج نشان داد که کمترین زمان مورد نیاز عملیات خاک ورزی و کاشت با ۴/۱ ساعت بر هکتار و بیشترین ظرفیت مزرعه ای متعلق به تیمار بی خاک ورزی با ۷/۳ هکتار بر ساعت است. بیشترین زمان مورد نیاز عملیات خاک ورزی و کاشت در تیمار مرسوم با ۷/۴۵۶ ساعت به دلیل در نظر گرفتن زمان تهیه نشاء برنج و همچنین کاشت نشاء به روش دستی است. تاثیر خاک­ورزی در آماده­سازی بستر بذر برای بدست آوردن عملکرد نیز اگرچه معنی دار بوده اما در بین روش های خاک­ورزی حفاظتی، به غیر از بی­خاک­ورزی، به دلیل ­معنی­دار نبودن نتایج اجزای عملکرد، عملکرد نیز ­معنی­دار نگردید و مقادیر آن کمتر از عملکرد دانه در تیمار مرسوم حاصل شد. بنابر این در بین تیمارها بیشترین میانگین عملکرد دانه و شاخص برداشت مربوط به تیمار مرسوم و به ترتیب برابر با ۵۲۳۸ کیلوگرم بر هکتار و ۴/۵۱ درصد بدست آمد.

کلیدواژه ها:

خشکه کاری برنج ، خاک ورزی حفاظتی ، عملکرد دانه ، ظرفیت مزرعه ای ، زمان عملیات خاک ورزی و کاشت