نقش تکنولوژی های هوش مصنوعی و واقعیت مجازی در بهبود و کیفیت بخشی به فرایندهای آموزشی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تکنولوژی های هوش مصنوعی و واقعیت مجازی در بهبود و کیفیت بخشی به فرایندهای آموزشی است . این پژوهش بصورت مروری و با بررسی متون و اسناد موجود در این زمینه انجام شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که ترکیب هوش مصنوعی با روشهای تدریس فعال در حوزه آموزش، به یک انقلاب بزرگ در فرآیندیادگیری و آموزش منجر شده است . این ترکیب نه تنها مفهوم و رویکرد جدیدی را برای ارتقایادگیری فراهم می آورد بلکه به ایجاد محیط های آموزشی فعال و پویا کمک می کند. این بحران در نگاه به نقش هوش مصنوعی در عرصه آموزش، ازیک دید تعاملی و ترکیبی به دیدی تکاملی و ادغامی تبدیل شده است . این ترکیب می تواند بهبود قابل توجهی در انواع مختلف یادگیری و توسعه مهارتها داشته باشد. با این وجود، توجه به مسائل اخلاقی و اجتماعی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی در آموزشونیز تدابیر امنیتی و حفاظت از اطلاعات فراگیران ضروری است . تلفیق هوش مصنوعی با روشهای تدریس فعال در حوزه آموزش، به یک انقلاب در تجربه یادگیری افراد منجر شده است . این ترکیب ، به بهبود مستمر فرآیندیادگیری، ارتقا مهارتهای افراد و ایجاد فرصت های آموزشی مناسب برای هر فرد می پردازد. با این حال، مواجهه با چالش هایی نظیر اخلاقیات هوش مصنوعی ، اعتماد به نتایج تولید شده و توازن بین نقش انسان و هوش مصنوعی ، به عنوان موضوعات بحرانی در این زمینه مطرح می شوند.یکی از نقاط قوت این ترکیب ، امکان ایجاد تجربه های آموزشی دینامیک وشخصی سازی شده است . این ترکیب به ارائه بازخورد دقیق و تعامل فعال با دانش آموزان می پردازد که بهبود قابلیت یادگیری و درک اطلاعات را به همراه دارد. تلفیق هوش مصنوعی با روشهای تدریس فعال امکانات گستردهای را برای بهبود سیستم های آموزشی فراهم می کند. این ترکیب نه تنها به سرعت در حال پیشرفت است ، بلکه نقش برجسته ای در بهبود کیفیت و انعطافپذیری فرآیندیادگیری ایفا می کند. این ترکیب نه تنها امکان ارتقا سرعت یادگیری و درک مفاهیم را فراهم می آورد بلکه به افراد امکان می دهد تا در محیط های آموزشی تعاملی و چالش آمیز شرکت کنند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، بهبود ، کیفیت بخشی ، فرایندهای آموزشی