بررسی احتمال موفقیت انجام حرکت با استفاده از تخمین چگالی کرنل در راه رفتن انسان و مقایسه آن با معیار حاشیه پایداری

در مطالعات با رویکرد کمی مربوط به حفظ تعادل انسان و موفقیت انجام یک حرکت، دانستن اینکه مقدار پایداری از نظر عددی در یک وضعیت بدن یا هر لحظه در طول یک مسیر حرکت چقدر است، ضروری می باشد. به منظور بهبود معیارهای پایداری موجود، با در نظر گرفتن اینکه ممکن است همیشه شخص در معرض ضربه نباشد ولی نوساناتی کوچک در هنگام راه رفتن در شخص رخ بدهد، در این پژوهش به معرفی یک معیار جدید پرداخته شده است.این معیار کمی جدید برای بیان میزان پایداری وضعیت در طول سیکل راه رفتن پیشنهاد شده است که احتمال موفقیت اجرای حرکت نامیده شده است. مبنای این معیار کمی احتمال انجام موفق حرکت در فاز پرواز بدون شروع فرآیند زمین خوردن بر اساس تخمین چگالی کرنل است. در این پژوهش مسئله احتمال موفقیت اجرای حرکت برای یک جمعیت نمونه و با استفاده از یک پایگاه داده و یک تکنیک ضبط حرکتی برای ثبت اطلاعات سینماتیکی سیکل راه رفتن محاسبه شده است و بر روی یک مدل هفت عضوی مدلسازی شده است و نتایج به دست آمده با معیار پرکاربرد حاشیه پایداری مقایسه گردیده است. نتایج این تحقیق نشان می دهند که در مسیرهایی که هر فردی قادر به حفظ پایداری می باشد معیار حاشیه پایداری عدد کوچکی را برای پایداری تخمین میزند در حالیکه عدد به دست آمده از معیار احتمال موفقیت اجرای حرکت در آنها بالا می باشد.

کلیدواژه ها:

تخمین چگالی کرنل ، احتمال موفقیت دینامیکی ، پایداری راه رفتن انسان ، فاز تک تکیه گاهی ، سیکل راه رفتن